Pim en Julia in actie voor klimaatbewuster Saxion: ‘Twijfelde of het überhaupt zin had mijn studie af te maken’

Het is niet zo dat ze graag actie wíllen voeren, ze kúnnen niet anders, zeggen ze. Vanuit die innerlijke drang sloten Pim Janssen en Julia Dormann zich twee jaar geleden aan bij de Enschedese vertakking van Extinction Rebellion: een internationale, sociale beweging die zich verzet tegen klimaatverandering en het verlies van biodiversiteit. Nu willen ze de invloed van XR ook binnen Saxion vergroten, in de hoop dat meer mensen zich bewust worden van de ernst van de situatie en daar ook naar gaan handelen.

Waaruit is de behoefte ontstaan om Extinction Rebellion op de kaart zetten binnen Saxion?
Pim Janssen (in december afgestudeerd op Saxion, social work): “Voor het werven van leden zijn universiteiten en hogescholen een ideaal middel. Er zijn volgens mij best veel studenten en jongeren die zich bewust zijn van de klimaatcrisis en een manier zoeken om actiever te worden, maar die XR nog niet kennen. Deze jongeren hopen wij te bereiken. Extinction Rebellion is voor elk mens toegankelijk. Iedereen die zich zorgen maakt over het klimaat, kan zich aansluiten bij XR.”

De vrees van Extinction Rebellion is kortgezegd dat de wereld naar de verdoemenis gaat, mede doordat vanuit de overheid te weinig wordt gedaan om de klimaat- en ecologische crisis een halt toe te roepen. Hoe wanhopig zijn jullie zelf?
Pim: “Ik voel sterke onzekerheid over de toekomst, en ben bang om plannen te maken. Er spelen continu allerlei vragen door mijn hoofd. Wil ik kinderen, ja of nee? Wat wil ik doen met mijn leven? Is er überhaupt een toekomst? De laatste twee jaar van mijn studie social work heb ik enorm geworsteld. Ik vroeg me sterk af of het wel zin had mijn diploma te halen als de wereld toch naar de klote gaat. Kan ik dan niet veel beter spijbelen en elke dag de straat opgaan om actie te voeren? Zo dacht ik.”

“Ik heb mijn studie uiteindelijk toch afgemaakt omdat mensen tegen mij bleven zeggen dat je een papiertje nodig hebt in deze samenleving om het verschil te kunnen maken. Maar ik ben heel bang dat we het punt bereiken waarop we niet meer terug kunnen. We hebben nog zo’n zes, zeven jaar om te zorgen dat de aarde niet zozeer opwarmt dat we de schade niet meer kunnen terugdraaien. We zijn de laatste generatie die daar nog wat aan kan veranderen.”

Julia (IHRM-student), instemmend: “Het is niet zo dat we actie wíllen voeren, we kúnnen niet anders. Het is crisis en daar moeten we nú naar handelen. Elke dag telt.”

Hoe gaat Saxion in jullie ogen om met de thema’s duurzaamheid en klimaatverandering?
Julia: “In het onderwijs op Saxion wordt niet of nauwelijks aandacht besteed aan de ernst van de klimaatcrisis, vind ik. Iedereen is wel op de hoogte van klimaatverandering, maar lang niet iedereen reageert. Ik vind dat er in het onderwijs een taak ligt om het bewustzijn hierover te stimuleren bij studenten. Wij hopen eraan bij te dragen dat die aandacht stapje voor stapje wordt vergroot.”

Hoe gaan jullie dat doen; op welke wijze hopen jullie impact te maken?
Julia: “Een jaar geleden kwam mijn vriendin Alina Schäpker met het idee om een Green Office te realiseren op Saxion. Vanuit het Honours Programma Consious Business Challenge ben ik met haar gaan brainstormen, en ik heb vervolgens met Ingrid Bles (coördinator Green Office, red.) gewerkt aan de missie en visie vanuit het perspectief van de student. Ik ben blij dat er nu een Green Office is, maar vind het erg teleurstellend dat het is gelieerd aan Saxion, terwijl Alina en ik juist een onafhankelijke hub voor ogen hadden binnen Saxion. Het Green Office is nu niet volledig onafhankelijk en dat vind ik niet kloppen. Het zou juist púúr de belangen van de student moeten dienen. Neemt niet weg dat wij XR graag willen verbinden met het Green Office. Door middel van acties en oproepen kunnen we zo meer aandacht vestigen op de klimaatcrisis.”

Pim: “We hopen dat meer mensen zich bij ons aansluiten door de acties en evenementen die we kunnen organiseren. Het zou heel mooi zijn als het uiteindelijk resulteert in een vliegwieleffect, zodat steeds meer mensen bewuster gaan leven ten aanzien van de crisis waarin we verkeren.”