Eline Verschoor onderzoekt suïcide onder jonge mannen: "We weten heel veel niet"
Mannen plegen twee keer vaker suïcide dan vrouwen, en sinds 2013 blijft het aantal suïcides onder jonge mannen in Nederland stijgen. Hoe komt dit? Dat is de vraag waar Eline Verschoor zich mee bezig houdt tijdens haar promotieonderzoek binnen het lectoraat Social Work. “Toch zullen er op veel vragen geen sluitende antwoorden zijn.”
Sinds 1 oktober is Eline Verschoor weer terug op Saxion, na vier jaar bij Windesheim. De aankomende vijf jaar gaat ze zich binnen het lectoraat Social Work bezighouden met het onderzoek naar suïcides onder mannen tussen de 20 en 30 jaar. Met haar onderzoek gaat ze promoveren aan de Rijksuniversiteit Groningen. Naast het onderzoek geeft ze één dag les. “Zo blijf ik in contact met de studenten, dat vormt een link met de praktijk.”
Haar inspiratie voor het onderzoek? De ervaringen die ze hoorde van haar studenten bij Windesheim en eerder op Saxion. Verschoor: “Ik merkte dat Social Workers tijdens hun stage al in aanmerking komen met jongeren die of suïcidaal zijn of suïcidepogingen hebben gedaan. Het is zo’n zwaarbeladen onderwerp: we zouden studenten moeten trainen hoe ze hiermee om kunnen gaan.”
Toch is dit niet het voornaamste doel van het onderzoek, dat is namelijk om een steentje bij te dragen aan het voorkomen van suïcide - oftewel preventie - zegt Verschoor. “Het is een heel belangrijk maatschappelijk thema, waar helaas nog weinig onderzoek naar is gedaan.”
Uit cijfers blijkt dat de afgelopen tien jaar het aantal suïcides onder jonge mannen blijft stijgen, en dit loopt sinds de coronatijd alleen nog maar hoger op. “Hoe komt dat?”, vraagt Verschoor zich af. Om deze vraag te beantwoorden gaat ze in gesprek met Social Workers en met nabestaanden, om zo de levensloop van de jonge man in de periode voorafgaand aan de suïcide in kaart te brengen.
Heftige gesprekken
Dat zijn heftige gesprekken, geeft Verschoor toe. “Ik ben ook gewoon een mens, dus dat soort gesprekken doen echt wel wat met mij. Ik probeer in dit proces ook goed mijn eigen welzijn in de gaten te houden. Maar ik heb ook lang in de jeugdzorg gewerkt, dus ik ben wel wat gewend. Ik denk wel te weten waaraan ik begin.”
Op de vraag waarom de term ‘suïcide’ gebruikt wordt, en niet zelfmoord, zegt Verschoor: “Moord is een negatief begrip. Er zijn zelfs landen waar zelfmoord strafbaar is. Zelfdoding is al een meer neutrale term. Maar toch maak ik gebruik van de term suïcide, omdat mijn onderzoek in het Engels is en deze term internationaal meer gebruikt wordt.”
Nabestaanden vinden is een uitdaging, zegt Verschoor. Ze werkt nauw samen met 113 Zelfmoordpreventie, en heeft contact met huisartsen en forensisch artsen. Toch is het praten voor de nabestaanden vaak waardevol, want het geeft een gevoel van zingeving. Verschoor: “Ze hebben het gevoel dat ze iets kunnen bijdragen.”
Coping-strategieën
Naast de gesprekken met de nabestaanden spreekt Verschoor met ‘peers’ – dus andere jonge mannen – die juist geen suïcidale gedachten hebben. Zo wil de onderzoeker informatie opbouwen, waarmee ze conclusies kan trekken over coping-strategieën. Dat zijn manieren waarop mensen met bijvoorbeeld tegenslagen of andere grote gebeurtenissen omgaan. “Voor elke jonge man die is overleden, kijk ik ook naar iemand die niet overleden is”, zegt Verschoor. “Maar toch zullen er op veel vragen geen sluitende antwoorden zijn. We kunnen immers geen vragen meer stellen aan iemand die niet meer leeft.”
Over vijf jaar, als het onderzoek is afgerond, hoopt ze bij te dragen aan de kennis over suïcide, en dat haar onderzoek ook in de praktijk gebruikt kan worden bij preventie. Het gaat hier immers over leven en dood, en dat stukje ertussen in. “Als ik mijn onderzoek goed doe, wordt de publicatie straks niet in een kast weggestopt.”
Praten over gedachten aan zelfdoding kan bij 113 Zelfmoordpreventie. Bel 0800-0113 of 113 voor een gesprek. U kunt ook chatten op www.113.nl.
Gerelateerde artikelen
Commentaar: Vogelvrij
Collegevoorzitter Anka Mulder schrijft op MijnSaxion dat er in dit nieuwsmedium ‘suggestieve’ beelden worden geschetst over het neerleggen van haar bestuursfunctie bij de Vereniging Hogescholen. Hoofdredacteur Rik Visschedijk ziet zich genoodzaakt te reageren op dit bericht, want in zijn ogen dreigt SaxNow vogelvrij te worden verklaard. “Dit verwijt komt van het gremium dat we kritisch moeten volgen, maar van wie we tegelijk bescherming verwachten als het spannend wordt.”
Vier studenten in beroep tegen BSA, vier keer met succes voor de student
Vier studenten stonden – onafhankelijk van elkaar – eind september voor het College van Beroep voor de Examens (Cobex). De studenten van verschillende academies waren het niet eens met hun negatief bindend studieadvies (BSA). Uit de recent gepubliceerde uitspraken in hun zaken zou je kunnen afleiden dat in beroep gaan loont: in alle vier gevallen oordeelde het Cobex dat de studenten gelijk hadden en ging het BSA van tafel.
Nieuwe bestuurder Richard Wielinga: “Ik zit hier niet voor mezelf”
Voor het eerst in jaren hangt de schaduw van bezuinigingen over Saxion, maar voor Richard Wielinga is dat niets nieuws. De nieuwe bestuurder met de portefeuille bedrijfsvoering werkte vooral op plekken waar ook bezuinigd moest worden. Bij zijn laatste functie bij de gemeente Amsterdam kwam hij bovendien in een ‘crisisachtige situatie’ terecht. Daar is op Saxion volgens hem zeker geen sprake van. Toch zegt hij niet bang te zijn stevige beslissingen te nemen, als dat nodig is. “Als iets nodig is, en ik voel me gesteund, dan doe ik het.”