Frank Braamhaar in Opgevallen: “Ik hoop niet dat ze mijn stoel gaan versieren”

In deze aflevering van Opgevallen: Frank Braamhaar (37). ‘Met sportieve groet’, dat is hoe de Sportmarketing-docent zijn mails afsluit. Al bijna tien jaar geeft hij les bij de academie School of Commerce & Entrepreneurship (SCE), waar hij inmiddels een heleboel fans heeft verzameld. Vanuit de academie werd hij genomineerd voor de Docent van het Jaar-verkiezing. “Het is toch vreemd, je wint een competitie waar je jezelf niet voor hebt opgegeven.”

Tom Horsselenberg, student Sportmarketing en voorzitter van de opleidingscommissie SCE, omschrijft Frank als een bevlogen docent. “Hij kan de lesstof goed overbrengen. Daarnaast is hij een luisterend oor die studenten veel persoonlijke aandacht biedt. Hij bouwt een persoonlijke band op waardoor hij de kloof tussen student en docent verkleint.” Volgens Tom voelt Frank gezien zijn jonge leeftijd feilloos aan hoe studenten werken en denken. “Daar past hij zijn verwachtingen en lesmethode op aan. Dat is een unieke vaardigheid.”

U werd genomineerd voor de Docent van het Jaar-verkiezing, hoe komt dat denkt u?
“Ik ben erg aanwezig en houd altijd een gesprekje met de studenten. Ook ben ik erg van de details, soms misschien iets te veel. Mijn PowerPoints zijn bijvoorbeeld altijd nog maar net in de Saxion-huisstijl, ik probeer er altijd iets bijzonders van te maken. Ik zie meerwaarde in dat soort kleine dingen.

Ik denk ook dat het komt door de opleiding zelf, bij Sportmarketing is er een leuke dynamiek tussen studenten en docenten. Als bedankje voor de nominatie schreef ik een brief voor de studenten en mijn team, maar eigenlijk ging dit naar de jury! Gelukkig heb ik niks geks geschreven.”

Wat stond er in deze brief?
“Ik bedankte de studenten hierin voor de nominatie, en gaf ook eerlijk toe dat ik niet helemaal goed kan inschatten waarom ze mijn naam hebben doorgegeven. Maar het zal wel iets te maken hebben met de kwaliteit die ik wil leveren, of met de raketjes die ik uitdeelde aan het eind van het eerste jaar.”

Wat zijn de reacties op de nominatie?
“Veel felicitaties, en dat ik er hard voor heb gewerkt. Maar ik denk dat het voornamelijk de hoeveelheid reacties is die me is bijgebleven. Het is toch vreemd, je wint een competitie waar je jezelf niet voor hebt opgegeven. Maar toch ben ik er blij mee, al hoop ik niet dat ze mijn stoel gaan versieren.”

Frank cropped 2.jpg

Foto's: Marlene Mahn

U geeft les bij Sportmarketing, bent u zelf een beetje sportief?
“Ik heb veel gevoetbald vroeger. Met mijn vader ga ik graag een stuk fietsen en met mijn moeder wandelen. Ook loop ik het Pieterpad met mijn collega Koen. Ik voel me altijd de jongste, want ik kom bijna nooit jongeren tegen.”

Dit is uw tiende jaar bij Saxion, zit u nog steeds op uw plek?
“Ja, ik kan in dit werk goed mijn ei kwijt. Mijn voorspelling is dat ik wel bij Saxion blijf. Ik heb ook lesgegeven op de middelbare school, maar vind het hbo toch beter bij mij passen. Hier heb je namelijk wat meer vrijheid als docent. Ik denk dat het ook beter past dan de universiteit, want daar weet iedereen het altijd maar beter. Ik was nog best jong toen ik begon met lesgeven. Toen ik voor het eerst voor de klas stond was dat super spannend, en eigenlijk ging die spanning pas weg na de eerste evaluatie.”

Wat is het leukste aan het zijn van docent?
“Het allerleukste is dat wanneer we een project bedenken, deze dan ook echt wordt uitgevoerd door de studenten. De studenten gaan aan. Een groep neemt de moeite om te komen en iets leuks neer te zetten, daar word ik blij van. Ook vind ik het persoonlijke contact met studenten erg leuk, ook al ben ik geen studiecoach. In de lessen vind ik genoeg betrokkenheid.”

Dat persoonlijke contact is belangrijk voor u. Maar hoeveel weten de studenten eigenlijk over uw privéleven?
“Ik ben vrij open, zonder het echt veel over mezelf te hebben. Toch denk ik wel dat studenten een heleboel over me weten. Zoals dat ik graag naar voetbal kijk. Vaak is dat het startpunt voor een serieuzer gesprek. Maar misschien weten studenten niet dat ik gewoon in Deventer woon samen met mijn kat. Ik ben gek op dieren en ze maakt voor mij alles wat thuis is. Je doet de voordeur open en ze komt eraan. Elf jaar geleden heb ik haar gekregen van vrienden. Iedereen bedacht toen rare namen voor haar, of wilde zelf vernoemd worden. Dus heb ik haar uit protest naar mijzelf vernoemd. Dus heet ze Frankie.”

Opgevallen

Welke docent maakt voor jou het verschil, gaat door waar anderen ophouden of doet precies wat anderen juist niet doen?

In Opgevallen dragen studenten, studieverenigingen zelf docenten aan die zij heel bijzonder vinden. Wij vragen ze vervolgens het hemd van het lijf. Waarom doen ze dingen anders? Wat drijft ze? Hoe ziet hun privéleven eruit?

Heb je ook een docent die je is opgevallen? Mail ons dan via saxnow@saxion.nl

Linde Verschoor

Gerelateerde artikelen

Yanin Kasemsinsup in Opgevallen: “I am teaching the subject I was the worst at”

In this episode of ‘Opgevallen’: Yanin Kasemsinsup (37), teacher at academy LED. As an eighteen-year-old he moved from Thailand to the Netherlands to study at Saxion, now he teaches among his own former teachers. He has lived in the Netherlands for almost twenty years, where, according to him, the weather is bad, the food not tasty and the language difficult. Still, he likes it here: “The education here is good and the people are friendly.”

Yanin Kasemsinsup in Opgevallen: “Ik geef les in het vak waar ik het slechtste in was”

In deze aflevering van Opgevallen: Yanin Kasemsinsup (37), docent bij de academie LED. Als achttienjarige verhuisde hij van Thailand naar Nederland om te studeren op Saxion, nu geeft hij les tussen zijn eigen oud-docenten. Hij woont al bijna twintig jaar in Nederland, waar volgens hem het weer slecht is, het eten niet lekker en de taal moeilijk. Toch vindt hij het hier fijn: “De educatie is hier goed en de mensen zijn vriendelijk.”

Mark Spanjer in Opgevallen: “Lesgeven is een optreden voor mij”

In deze aflevering van Opgevallen: Mark Spanjer (57), docent Archeologie. Al bijna zestien jaar loopt hij rond in de gangen van Saxion Deventer, waar hij niet te missen valt. Grote man, grijs haar: dat is hoe hij zichzelf omschrijft. Verhalen vertellen doet hij het liefst, en dan met de studenten als publiek. “Ik probeer het spannend te maken.”