Een klassieke fraudezaak lijkt het: een studente van de APO kreeg straf omdat ze drie verslagen grotendeels zou hebben overgeschreven. Maar grote vraag tijdens de zaak van het college van beroep voor de examens is of de examencommissie wel de juiste procedure volgde toen ze haar straf gaven.
Een studente van de Academie Pedagogiek & Onderwijs (APO) pleegde volgens de examencommissie plagiaat met liefst drie verslagen van haar eerste studiejaar. De ingeleverde verslagen kwamen volgens diezelfde examencommissie namelijk voor een veel te groot deel overeen met eerder werk van een andere student. Dus kreeg ze straf; de toetsen werden ongeldig verklaard en ze werd uitgesloten van toetsen in het eerste kwartiel van dit studiejaar.
Zelf is de studente het daar totaal niet mee eens, bleek woensdagmiddag bij het College van Beroep voor de Examens. Dat is ook de reden dat ze haar straf aanvecht bij die instantie. Ze weet van niets, zo gaf ze eerder bij de examencommissie aan, en ze nam een jurist in de arm. Die deed woensdag voor haar het woord, de studente zelf was niet aanwezig.
Hij droeg allerlei formele bezwaren aan, maar bovenal heeft de examencommissie volgens hem onvoldoende bewezen dat er sprake is van plagiaat. Daarbij voerde hij aan dat de examencommissie volgens hem onzorgvuldig gehandeld heeft. Ondanks meerdere contactmomenten heeft zowel de studente in kwestie als hij de plagiaatrapporten en de stukken waarin de fraude is vastgesteld nooit ontvangen.
De examencommissie verweerde zich daarop door te zeggen dat de studente absoluut de mogelijkheid heeft gehad die stukken in te zien. Bij het ‘hoorgesprek’, een gesprek waarin ze werd gehoord over de vermeende fraude, lagen ze namelijk op tafel, zowel de plagiaatrapporten, als de roze gearceerde stukken waarin duidelijk werd gemaakt wat de overlap was van haar werk met dat van een andere student.
“Ze wilde ze niet bekijken”, zei een lid van de examencommissie. “Als enige heeft ze gezegd: ik weet het niet, het kan niet.” De examencommissie voerde bovendien aan dat zowel de studente als haar juridisch vertegenwoordiger nooit om de stukken gevraagd hebben. “Ze wist om welke stukken het ging. Ze heeft daar nooit een vraagteken bij gesteld.”
Zorgvuldigheid
Toch kan het niet toesturen van de stukken een probleem zijn bij de beoordeling van de zaak, zo werd duidelijk uit de woorden van de voorzitter van het Cobex. Die maakte duidelijk dat uit de jurisprudentie (eerdere gerechtelijke uitspraken) behoorlijk strikt blijkt dat die stukken dienen toegestuurd te worden, zodat iemand die verdacht wordt van een overtreding, zich daar voldoende tegen kan verdedigen.
De voorzitter van het Cobex nam een voorschotje op een mogelijke uitspraak door de hypothetische situatie te schetsen dat ze het beroep van de studente gegrond zou verklaren. De beslissing van de examencommissie om de studente straf te geven zou daarmee vervallen. In dat geval kan de examencommissie een nieuwe beslissing nemen over het geval van de studente. Daarbij moet volgens haar juridisch vertegenwoordiger rekening gehouden worden met het feit dat de examencommissie het dan in eerste instantie verkeerd heeft gedaan en de gevolgen die dat voor de studente had.
Op de achtergrond spelen nog veel meer omstandigheden rond de studente. Die kreeg namelijk ook een bindend studieadvies (BSA). Dat betekent dat ze niet door mag met de opleiding. Ook daarover ging ze in beroep bij het Cobex, maar die hield die beslissing van de examencommissie in stand. Of ze daarover nog verder procedeert – dat kan bij de Raad van State - lag volgens haar juridisch vertegenwoordiger onder andere aan de uitkomst van deze zaak. Bovendien is de studente op dit moment niet ingeschreven.
Het Cobex doet binnen tien werkdagen een uitspraak. Op het moment dat het Cobex deze beslissing vernietigt, is de mogelijkheid heel reeel dat de examencommissie dezelfde beslissing zal nemen, zo bleek uit de afsluitende woorden van een van de vertegenwoordigers van de opleiding. “We hebben naar eer en geweten gehandeld. Het is voor ons klip en klaar dat ze fraude gepleegd heeft. Mocht het nodig zijn, dan willen we met alle plezier de zaak nog een keer voorbereiden en al die stukken toesturen waarom niemand ooit gevraagd heeft.”
Gerelateerde artikelen
Zowel in Enschede als Deventer twee minuten stilte wegens alle geweld in de wereld: “Ik hoop dat dit in de toekomst niet meer nodig is”
Dertien medewerkers schaarden zich vandaag om 12 uur om een spandoek voor het hoofdgebouw in Enschede. Daar waren ze tijdens het maandelijkse luchtalarm twee minuten stil, om letterlijk stil te staan bij alle onrecht in de wereld. Volgens de organisatoren ging dat zeker niet alleen om Gaza, maar toch kwam dat thema telkens terug in de gesprekken. “We mogen de ogen niet sluiten voor genocide.”
In Memoriam Stan de Jong; “Een eer om zijn vriend te zijn”
Harde, absurdistische humor, altijd kritisch, maar ook enorm ambitieus – als onderzoeksjournalist, biograaf en sinds 2011 als docent op Saxion. Stan de Jong was een einzelgänger, had weinig geduld voor dingen die in zijn ogen niet goed waren. Mensen in zijn kleine vriendenkring noemen het ‘een eer om zijn vriend te zijn’. Hij overleed afgelopen week op 61-jarige leeftijd aan een hartstilstand.
Column: Stan
Het allerergste dat je op een hogeschool kan overkomen is het overlijden van een student. Direct daarna volgt de dood van een collega. Het voelt als een plotselinge stomp in je maag, gevolgd door een gevoel dat je langzaam wegzinkt in duister moeraswater.