Fysiotherapie-student Ade uit zijn gevoel via zijn tekeningen: "Er komen veel emoties bij kijken"

This article is also available in English

Voor hem ligt een grote portfoliomap waar hij doorheen bladert en af en toe wat aanwijst. Figuratief en fotorealistisch, zo omschrijft hij de stijl van zijn met houtskool gemaakte tekeningen. Alles in de map is gemaakt in de periode vanaf 2021, toen hij zijn liefde voor tekenen terugvond in de coronaperiode.

Ade: “Ik teken eigenlijk al zolang ik me kan herinneren. Vroeger begon het met de standaard tekeningen van auto’s en cartoons en ik hielp mijn zusjes met hun schoolopdrachten tekenen.” Maar de eerste keer dat hij zich realiseerde dat hij goed was in tekenen, was volgens hem op de middelbare school. Hier volgde hij het vak ‘cultural and creative arts’. Tijdens de open dag werden werken van studenten opgehangen, waaronder die van hem. “Ik kan me herinneren hoe trots ik was. Ik zei tegen mijn moeder: ‘kijk mama, dit heb ík gemaakt!”

Na de middelbare school stopte hij met tekenen, de reden hiervoor is ook voor hemzelf (nog) onduidelijk. In 2019 verhuisde hij van Nigeria naar Nederland voor zijn studie fysiotherapie hier op het Saxion. “Toen moest ik voor bepaalde vakken anatomie tekenen, lichaamsschetsen en skeletten. Ik denk dat toen het vuurtje weer is aangewakkerd.”

Potlood terug in handen

Net als voor veel andere studenten was corona een moeilijke periode voor Ade. “Ik moest veel tijd alleen doorbrengen, want ik kon niet naar huis in Nigeria. In die periode had ik veel tijd om na te denken en heb ik het potlood weer opgepakt.” Hij laat de tekeningen zien die hij voor het eerst weer maakte in 2021. “Deze zouden eigenlijk niemand nog mogen zien, zo slecht vind ik ze nu.” Maar dat laat dan juist weer de groei zien, geeft hij toe.

Zijn tekeningen zijn gebaseerd op foto’s, waar hij zijn eigen interpretatie op loslaat. “Het eerste gevoel wat ik ervaar is dan een soort last, een gevoel wat ik eigenlijk niet kan omschrijven. Dat gevoel laat ik er zijn, totdat ik denk dat ik het kan uiten op papier.” Als hij een foto ziet die bij hem gevoelens oproepen, is de eerste stap om contact op te nemen met de fotograaf om te vragen of ze samen kunnen werken.

Een kwelling

De fases die hij doorloopt bij het maken van kunst omschrijft hij als een rups die zich ontpopt tot vlinder. Zo zijn er ook minstens vier tekeningen die voorafgaan aan het eindresultaat. Zo ook de tekening Veil, waarop iemand staat van wie de ogen zijn bedekt.

Ade legt uit waar zijn inspiratie vandaan kwam: “Het gaat eigenlijk over het ontbreken van je visie, je toekomstbeeld. Dat gevoel heb ik lang gehad. En als ik aan andere mensen vraag: ‘wat ga je doen met je leven?’ Dan weet niemand het. Ik heb het gevoel dat we beter kunnen dan dat.” Ade vindt het moeilijk om nog meer in te gaan op dit onderwerp omdat het voor hem erg persoonlijk is.

Om tot een eindresultaat te komen is hij zo’n dertig tot zestig uur bezig. En het is voor hem een kwelling. “Er komen veel emoties bij kijken en ik ben me constant aan het afvragen wat ik wil communiceren naar de buitenwereld.”

Op de vraag waarom hij geen kunst studeert, heeft hij zijn antwoord klaar: “Ik zou niet zeggen dat ik geen kunst studeer. Alleen niet op het hbo. Ik dacht vroeger altijd al dat ik artiest zou worden, en dat ben ik ook. Daar hoef ik geen opleiding voor te volgen.” Wel volgt hij naast zijn Saxion-studie cursussen om extra skills toe te voegen aan zijn gereedschapskist.

Hij is nu aan het afstuderen als fysiotherapeut, en zijn plannen daarna? Daar is hij nog niet helemaal over uit. “Maar kunst zal er altijd zijn, het is onderdeel van mij. Zelfs al heb ik straks een full-time baan: er zal altijd tijd zijn om te tekenen.”

Grand opening

Al eerder exposeerde hij zijn tekeningen in Atelierstichting B93 in Enschede. 1 juni is de ‘grand opening’ van zijn expositie hier op Saxion. ‘Grand’ wordt het zeker, aangezien hij zo’n vijftig mensen verwacht. “Ik merk dat mensen vaak een uitleg verwachten bij ieder kunstwerk, maar dat kan ik ze niet altijd geven. Tijdens de expositie wil ik proberen mensen in dezelfde headspace te brengen als ik was tijdens het maken van de tekeningen.”

De kunst die hij exposeert zal bestaan uit voornamelijk bestaande tekeningen, zoals hij zelf zegt: “Ik heb de tekeningen geselecteerd waarvan ik vind dat je kan zien dat ik dit kan.” En als primeur voor SaxNow vertelt hij dat er ook twee nooit eerder vertoonde werken te zien zullen zijn: “Waarvan eentje nog niet eens klaar is…”