Student Marvin uit frustraties met cartoons: “Als ik dit soort grappen in de klas maak, wordt dat niet altijd gewaardeerd”
Op de prikborden op Saxion in Deventer kan je ze vinden: de cartoons van Marvin Abdel-Nour (23). Zoals ‘Studentassistent: kind kan de les doen’. Als je deze tekening van de vijfdejaars Toegepaste Psychologie tegen bent gekomen, heb je geluk. Ze worden nog wel eens weggehaald namelijk. De inspiratie voor zijn spotprenten haalt hij uit de dagelijkse frustraties die hij heeft als Saxion-student. “Ik wil mensen laten nadenken over de huidige gang van zaken.”
Buiten schooltijd houdt Marvin zich bezig met het maken van kunst, voornamelijk schilderijen. Maar op Saxion heeft hij een nieuwe hobby ontdekt: het maken van cartoons voor zijn medestudenten. Het drinken van te veel koffie in een tussenuur leidde tot een creatieve uitspatting, met de cartoons als resultaat.
Waar haal je inspiratie vandaan?
“Saxion heeft soms van die slappe quotes op de posters staan, dit zouden net zo goed quotes kunnen zijn van een supermarkt. Zo weinig lading hebben ze. Ik dacht, dat kan ik beter. De inspiratie voor de studentassistent-cartoon kreeg ik in de les. We waren met veertig studenten en één studentassistent. Dat werkt gewoon niet. Wat denkt Saxion: een kind kan de les doen? Maar ik wil er niemand mee beledigen. Ik waardeer de studentassistenten juist heel erg.
Uiteindelijk zijn het ook maar grapjes, die ik hopelijk niet uit hoef te leggen. Toch denk ik dat deze grap niet helemaal begrepen wordt, aangezien de tekening is weggehaald.”
Als je deze tekening van Marvin bent tegengekomen, heb je geluk. Ze lijken regelmatig te verdwijnen.
Hoe kwam je erop deze cartoons überhaupt te gaan maken?
“Ik maak regelmatig dingen mee op Saxion die me aan het denken zetten. Dan denk ik: dit kan beter. Of: waarom is dit zo? Dan lach ik het weg met een grapje. Als ik dit soort grappen in de klas maak, in het bijzijn van een docent, dan wordt dat niet altijd gewaardeerd. Dan kan het als een aanval gezien worden, terwijl dat het helemaal niet is. Ik heb in het verleden vaker gehad dat wanneer ik mijn frustraties uitte tegen een docent, we niet meer met elkaar overweg konden. Maar het moet er toch uit, op wat voor manier dan ook. En dit is de manier. Zo kan ik zeggen wat ik wil, zonder dat ik hierbij iemand op de tenen trap.”
Wat wil je bereiken?
“Het is niet perse dat ik verandering wil, maar ik wil wel een soort bewustwording creëren. Ik wil mensen op Saxion laten nadenken over de huidige gang van zaken. En uiteindelijk moet het ook gewoon grappig zijn, en mijn medestudenten aan het lachen maken.”
Hoe zijn de reacties?
“Niet, omdat ik anoniem was. Tot nu. Ik heb niemand verteld dat ik dit deed, behalve één klasgenoot. Ik had mijn naam er expres niet onder gezet, omdat ik geen zin had om er steeds op worden aangesproken. Alleen had ik wel mijn studentnummer onder de cartoons gezet. Als mensen het echt vervelend vinden wat ik doe, dan moeten ze me wel kunnen vinden. Ik ben een artiest, en 454067 is mijn artiestennaam. Dat studentennummer verbind ons. We zijn allemaal een nummertje, en op Saxion vind ik dat je vaak ook zo gezien wordt.”
Ik ben een artiest, en 454067 is mijn artiestennaam.
Ga je er nog meer maken?
“Ik heb er toevallig deze week nog twee bedacht. Ik doe echt mijn best om ze nog grappiger te maken. Ik voel me een soort Saxion-Loesje. Aangezien ik niet meer anoniem ben, kunnen studenten ook aanvragen doen via mijn Instagram: @marvin.nour.”
Gerelateerde artikelen
Hoogbegaafde student jaar later opnieuw tegenover examencommissie over beoordeling: “Vertrouwen is helemaal weg”
Een jaar nadat hij schikte met zijn examencommissie stond een hoogbegaafde student werktuigbouwkunde opnieuw voor het College van Beroep voor de Examens (Cobex). Hij vindt het onterecht dat zijn afstudeerverslag (opnieuw) werd afgekeurd. Zijn ouders uitten forse kritiek tijdens de zitting. “Dit is de slager die zijn eigen vlees blijft keuren.”
Maerhaba Yishake (42) haalde onlangs haar zwemdiploma’s; “Wil iedereen in het gezin eruit kunnen zwemmen”
Ze groeide op in Ürümqi in het noordwesten van China, de miljoenenstad die volgens Maerhaba Yishake het verst van een zee of oceaan verwijderd. Daar was het helemaal niet gewoon om als kind op zwemles te gaan. Maar hier, in Enschede, is het dat wel. Haar kinderen van 7 en 11 jaar oud haalden al een poos geleden hun diploma’s tot en met C. Gevolgd door 42-jarige moeder, die onlangs haar C diploma behaalde. “Als ik ook maar één iemand kan inspireren om te leren zwemmen, dan ben ik al blij.”
Toetsing van hbo-onderzoek moet geen nattevingerwerk zijn vindt Sarah Coombs; ze promoveerde op onderzoek van hogescholen
Welk nut? Welke kwaliteit? En: welke impact heeft onderzoek van hogescholen eigenlijk? Is dat überhaupt te meten of op een andere wijze zichtbaar te maken? Zoals bijvoorbeeld bij universitair onderzoek gebeurt? Sarah Coombs (45) is onderzoeksadviseur op Saxion en vroeg het zich al langer af: hoe toetsen hbo-onderzoekers of hun onderzoek effect heeft. Ze promoveerde via Saxion en Universiteit Leiden op hoe je de impact van onderzoek aan hogescholen zichtbaar kunt maken.