Van tv-we­reld naar film­club: do­cent Sjaak Chris­ten­husz deelt zijn pas­sie met stu­den­ten

Christenhusz is zelf een absolute filmfanaat en kenner. Hij studeerde film- en televisiewetenschappen in Utrecht, werkte daarna in de tv-wereld en mag af en toe als expert over zijn passie vertellen. Bijvoorbeeld over de muziek van Guardians of the Galaxy op radio 1, of in Concordia, waar hij pas nog een mini-college gaf over Dogma 95, de filmbeweging waar de Deense filmklassieker Festen een product van was. Op Saxion geeft hij onder meer les in de audiovisuele minor, uiteraard ook met een focus op film en beeld.

Alles wat hij tijdens zijn studie leerde, had hij tijdens zijn werk in de tv-wereld eigenlijk losgelaten. “Maar toen ik op Saxion begon met lesgeven, kwam het allemaal weer terug.” Hij heeft het goed naar zijn zin in het onderwijs. Maar wat hem wel opviel: steeds minder studenten kijken echt nog naar films. “Toen ik daar naar vroeg, stak bijna niemand zijn hand op. Ik voelde me in tien seconden tien jaar ouder worden.”

Ein­de­loos scrol­len

Twintig minuten achter elkaar eindeloos scrollen op TikTok lijkt vaak de limiet. En dat vindt hij enorm jammer. “Film is zo’n prachtig medium om een verhaal visueel over te brengen. Je kan zoveel vertellen, puur met beeld.”

Samen met broer en collegadocent Daan houdt hij daarom elke eerste maandag van de maand een filmclub, gericht op CB-studenten, maar andere studenten en docenten zijn ook welkom. Daar hoort ook een stukje college bij. “Van tevoren geven we altijd een korte introductie over de film. We hopen dat studenten zo verder kijken dan hun neus lang is als het gaat om film.” Zo hoopt hij dat studenten niet alleen naar het verhaal kijken, maar ook naar technische aspecten zoals de beeldkaders en het kleurgebruik.

Toch komen veel studenten volgens hem gewoon voor de lol, wat voor hem ook prima is. “Soms is het ook gewoon fijn om te gaan zitten en lekker te kijken.”

Dat laatste geldt niet alleen voor de film. “Via studievereniging Link! worden er sinds corona ook consumpties geregeld, dus de studenten komen niks te kort”, zegt hij. Chips, M&M’s en frisdrank: ook op dat vlak zijn de klassiekers aanwezig.

Filmverzoeken van studenten zijn welkom, maar uiteindelijk maken de broers zelf de keuze. “Dat is meestal geen uitgebreid proces. We proberen films te kiezen die de meeste studenten waarschijnlijk niet eerder hebben gezien.”

Stu­dio Ghi­bli

Toch geven ze ook af en toe gehoor aan verzoekjes. Zo stelde een student voor een film van Studio Ghibli te kijken. “Daar heb ik niks mee”, was de eerste gedachte van Christenhusz. Al snel bleek dat het soms wél loont om naar studenten te luisteren: die avond was de opkomst erg hoog, terwijl die bij sommige ‘classics’ wel eens lager ligt. “Dat staat niet altijd gelijk aan een volle zaal.”

Naast studenten trekt de filmclub ook een trouwe club docenten. “We zijn elke keer met een clubje van vier á vijf docenten, met die groep gaan we voor de tijd naar Happy Italy, pizza eten.” En soms voelt een van de docenten zich wel eens geroepen om de introductie van de film te doen, omdat het een film is waarvan diegene fan is, of veel vanaf weet. “Dan nemen ze wel mijn werk uit handen, maar dat is juist leuk om te zien.”

Zijn eigen liefde voor film begon bij Christenhusz al op de basisschool. Zijn grootste hobby was het kijken naar videobanden en filmopnames – iets wat hij tot op de dag van vandaag graag blijft doen. “Ik heb Terminator 2 denk ik wel een stuk of dertig keer gezien in mijn leven,” vertelt hij.

Nadat hij was afgestudeerd in de Film- en Televisiewetenschappen in Utrecht ging hij werken in de tv-wereld, voor bekende programma’s als Pauw, Jinek, Humberto, Beau en De Wereld Draait Door, een veelzijdige periode. Maar los van de onzekerheid die de tv-wereld qua contracten met zich meebrengt, merkte hij ook dat het werk steeds meer als routine begon te voelen. “Mijn heilige vuur werd langzaam een waakvlam.”

Toen zijn vriendin destijds in verwachting raakte van hun eerste kindje wist hij het zeker, het was tijd voor verandering. “Mijn broer, die toen al op Saxion werkte, stuurde mij een vacature door. Toen dacht ik nog: ik ga écht niet het onderwijs in.”

Inmiddels werkt hij al vier jaar op Saxion. “Ik heb het vaak echt fantastisch leuk met de studenten.” Voor hen heeft hij – hoe kan het ook anders - nog wel wat onverwacht filmadvies. “Onderschat Arnold Schwarzenegger niet.”