De Studentrecensent: een 4 voor mijn propedeuse-uitreiking

Eerlijk gezegd snapte ik niet zo veel van de opzet van mijn propedeuse-uitreiking. De late aankondiging, de hele opzet met een route en de aankleding: dit moet toch veel beter kunnen. ‘Die tekst ‘I’m ready for a smart world’ had van mij wel van het bord gemogen.’

Vorig studiejaar begon ik aan mijn opleiding Creative Business (CB). Ik haalde alle punten van mijn eerste jaar en heb daarmee mijn propedeuse keihard verdiend. Ik mocht dat feestelijke papiertje twee weken geleden ophalen. Het had een feestje moeten worden, maar eigenlijk vond ik het niet heel geweldig.

Dat begon al met de planning: ik vind zelf 13 november best laat, want ik heb mijn P - op papier in ieder geval - al een tijdje binnen. Dat schijnt te maken hebben met een Saxion-planning, waarbij het eerste jaar van CB pas op 13 november aan de beurt was. Oké.

De Stu­­­den­tre­­­cen­­­sent

Als student word je continu beoordeeld; op je verslagen, je presentaties, je toetsen en zelfs op hoe vaak je te laat komt. In De Studentrecensent draaien we de rollen volledig om en zijn het de studenten die cijfers uitdelen. En daarbij is niets of niemand veilig voor hun scherpe blik; van de saucijzenbroodjes in de kantine, het kunstwerk op het plein tot de adem van hun docenten. In elke editie een nieuw oordeel, keihard, maar goudeerlijk.

Wat ik veel vervelender vond, was dat de datum van de uitreiking heel kort vantevoren werd aangegeven: pas twee weken voor de tijd. Dan is het lastig vrij vragen op je werk. Niet alleen ikzelf had daar last van, maar net zo goed mijn ouders. Die stonden dus te popelen om mee te gaan, toch pap?

Ook het verloop van de uitreiking zelf vond ik gek. Mijn klasgenoten en ik waren om en om aan de beurt, de een kon zijn papier dan tien minuten na de vorige ophalen. En dat terwijl je een heel jaar met dezelfde mensen hebt gezwoegd voor datzelfde eindproduct: je propedeuse. Mij lijkt het dan leuk en ook logisch om met diezelfde mensen te vieren.

Door deze opzet heb ik heel veel klasgenoten helemaal niet gezien. Ik vond ook dat ik mijn ouders en mijn broertje het niet kon aandoen om twee uur op iedereen te wachten. Een uurtje was lang genoeg. 

In principe werden we goed ontvangen: met een welkomstdrankje. Die waren allemaal alcoholvrij, dus kon mijn broertje ook meegenieten. Toch wees hij het drankje alsnog af, wellicht om zijn ‘noncha’ imago in stand te houden.

Felbegeerde papiertje

Na het ophangen van de jassen liepen we door naar het Saxion-café, waar tafels in een halve cirkel stonden, met alle studieloopbaanbegeleiders erbij. Ik moest bij nummer 5 zijn. Daar had ik een leuk gesprek met mijn SLB’er over mijn eerste jaar. Leuke en minder leuke projecten werden besproken, en uiteindelijk zette ik mijn krabbel op het felbegeerde papiertje. Best geinig.

Toch vond ik de hele opstelling en route van de uitreiking onoverzichtelijk. Het voelde alsof je langs drie verschillende ‘punten’ moest, waar je even vluchtig langs ging, in plaats van alsof het één geheel was.

Ik vond de versiering en aankleding ook minimal. Het had wat sierlijker gemogen. Daar sprak ik ook nog even over met wat docenten, die dezelfde indruk hadden. Van een opleiding met focus op media, beeld, presentatie en alles wat daarbij hoort, mag je meer verwachten. Al hoorde ik achteraf dat de opleiding zelf geen invloed heeft gehad op de uitstraling, dus dat maakt me iets milder.

Nadat ik mijn P had opgehaald kon ik door naar de groene Saxion diploma-backdrop: “I’m ready for a smart world.” Die had van mij zonder tekst gemogen… ik heb alleen nog maar mijn propedeuse gehaald, moet nog een stage doen, een minor, afstuderen. Ik voel me helemaal nog niet ‘ready for a smart world’.

Alcoholvrije champagne

Die backdrop stond naast het Saxion-café. Daar kon je terecht voor frisdrank, alcoholvrij bier, alcoholvrije wijn of alcoholvrije cocktails. Ik had eigenlijk wel een glaasje champagne gelust, mét alcohol, dat smaakt toch wat echter en feestelijker. In mijn beleving zijn de meeste studenten volwassen en kunnen ze zelf prima de afweging maken of ze wel of niet drinken.

Blijkbaar denken er meer zo over, want een van de docenten grapte dat ze de volgende keer wel een flesje wijn mee zal nemen. M’n ouders, broertje en ik hebben het daarna in ieder geval alsnog goed afgesloten op de Oude Markt in Enschede. En ja, in mijn geval heb ik daarbij wat gedronken.

Voor de volgende keer zouden ze het dus leuker kunnen aankleden, logischer kunnen inplannen en misschien het alcoholbeleid iets aanpassen. Eigenlijk ben ik dus niet erg positief over de P-uitreiking en dat is nog zacht uitgedrukt. De pijn wordt iets verzacht door mijn docenten, want die waren zo lief en enthousiast dat het toch nog gezellig was. Daarmee wordt het cijfer voor de P-uitreiking opgekrikt naar een 4.

 

Foto's: SaxNow

Fabian profielfoto2.jpg

Fabian Hertong

Gerelateerde artikelen

Fabian Podcast00001.jpg

De Studentrecensent: een 7 voor de podcast ‘Sax helpt je verder met’

Het Student Support Centre van Saxion heeft een podcast uitgebracht om studenten te… vooruit dan maar… supporten. In de podcast wordt informatie gegeven, maar komen ook studenten aan het woord die hun eigen ervaringen, tips en tricks meegeven en met host Tim studentenkwesties bespreken. Hoewel ik niet -zonder betaling- zelf een aflevering zou luisteren, geef ik de podcast toch een keurige zeven. En ik denk dat die voor anderen wél interessant zou kunnen zijn.

Fabian op het perron

De Studentrecensent: een 6 voor het OV tussen Glanerbrug en Enschede

Wie wel eens met het openbaar vervoer naar Enschede komt, die weet: in de bus of trein in Enschede kan van alles gebeuren. Te veel passagiers, te weinig passagiers, een chauffeur die al een eeuw in dienst is of nog maar net, een halfuur vertraging of juist een paar minuten te vroeg. Niets zo veranderlijk als het weer en het Enschedese openbaar vervoer. Dat houdt het spannend, zullen we maar zeggen. Daarom toch een zes voor het OV tussen Glanerbrug en Enschede.

FabianAI00042.jpg

De Studentrecensent: een 8,5 voor de AI-handreiking voor studenten

Op de middelbare school hoorde ik de term Artificial Intelligence weleens voorbij komen, bovenal natuurlijk ChatGPT. Ik gebruikte het eigenlijk nooit, maar nu eenmaal op het hbo, lijkt er geen ontkomen aan. Saxion biedt sinds kort een handreiking aan – liefst 13 pagina’s – en die is best nuttig, al is hij niet perfect.