De hernieuwde lockdown van het hoger onderwijs eist zijn tol, ziet studentendecaan Lotte Beernink. Naar lichtpuntjes is het bovendien lang zoeken, geeft ze toe. Toch heeft ze wel tips. “Praat over je gevoelens. En dat hoeft echt niet gelijk met een studentenpsycholoog te zijn, maar kan ook prima met een huisgenoot”
Op de vraag of studenten nog een jaar als 2021 aankunnen, is Beernink even stil. “Dat is een lastige vraag. Mijn gevoel zegt eerlijk gezegd van niet.” Dat heeft te maken met plezier, zegt ze, of beter gezegd; met het ontbreken daarvan. “Niet sporten, geen terras, elkaar niet zien op school. Allerlei doodnormale dingen ontbreken, en er is op korte termijn weinig zicht op verbetering. Hoe langer dit duurt, hoe groter de onduidelijkheid lijkt te worden.”
Maar hoe houden studenten toch grip in tijden van onzekerheid en uitzichtloosheid? Dat is een vraag waar helaas geen pasklaar antwoord op is. “Wat ik studenten in ieder geval qua perspectief gun, is dat het goed is om te bedenken: waar heb je invloed op, en waarop heb je geen invloed?” Dat bespaart ten eerste energie, zegt ze. “Het is nutteloos om energie te verspillen aan dingen waar je zelf niets mee kan.”
En bovendien is het van daaruit mogelijk om dus energie te steken in zaken waar je wel invloed op hebt. “Live op Saxion samenkomen is lastig vanuit de algemeen geldende maatregelen, maar je kan bijvoorbeeld wel met een studiegenoot gaan wandelen. Of als jij een student bent waar het nog wel goed mee gaat, kijken hoe je een ander kunt helpen bijvoorbeeld.”
Paniek
Waar ze ook tegenaan loopt in gesprekken met studenten; de acute paniek die kan optreden bij gevoelens als eenzaamheid, die juist door de lockdowns veel meer optreden. “Besef dat het normaal is om ook dat soort gevoelens te hebben. Maak ze kenbaar, praat erover. Dat hoeft niet gelijk bij ons te zijn, maar kan ook met een huisgenoot zijn.”
Bovendien is het dan makkelijker om er iets mee te doen. Beernink: “Wat je vaak ziet, is dat studenten heel veel doorzettingsvermogen hebben. Ze willen vaak kost wat kost hun studie halen. Maar als dat ten koste gaat van je gezondheid, dan is het soms niet zo erg als het niet lukt, om het dan later op een ander moment fris opnieuw te proberen.”
Voor 2022 zou ze studenten vooral gunnen dat ze eindelijk eens echt kunnen genieten van hun studententijd. “Studenten die twee jaar geleden zijn begonnen, die weten niet eens wat ze missen, qua studentenleven. Dat plezier, dat ook bij studeren hoort, zou ik ze echt gunnen.”
Gerelateerde artikelen
Column: Toondoof
“Fijn hè, vakbonden?” Dat sneerde collega B. sarcastisch toen hij zag dat de bonden inzetten op zes procent salarisstijging bij de komende cao-onderhandelingen. Nu is collega B. niet bepaald een vriend van de vakbond - u kent het type wel: Rotary-lid, platinablonde vrouw, valt minstens eens per jaar ongenadig hard van zijn te dure racefiets -, maar helemáál nergens sloeg zijn opmerking ook weer niet op.
Column: Tweedehands denkers
In de eerste lesweek na de zomervakantie zat ik op de zesde verdieping van het Epy Drost-gebouw in Enschede. Ik hoorde een groepje nieuwe eerstejaars bezig met dezelfde kick-off-opdracht die ik vorig jaar ook moest doen. Toen zei één van de studenten: “Oh ja, dáág, die briefing ga ik niet zelf lezen. Ik gooi ’m wel even in ChatGPT.”
Nieuwe studentcolumnist Jonah Geurs: “Ik zie deze rol ook een beetje als zelftherapie”
Hij ligt wakker van existentiële vraagstukken, noemt zichzelf ‘een persoonlijke pretverpester’, en heeft een grenzeloze nieuwsgierigheid. CB-student Jonah Geurs schrijft vanaf deze week maandelijks een column voor SaxNow. En hij geeft toe: “Ik ben misschien iets anders dan mijn medestudenten.”