Eerstejaars Pabo-studenten illustreerden en schreven dit jaar voor een bijzondere samenwerking. Ze maakten een heel magazine over de wensen die de stichting Kans voor een Kind vervult voor kinderen uit Twente die het moeilijk hebben door ziekte of andere omstandigheden. Deelnemende studenten zeggen dat ze daar meer van leerden dan alleen beter tekenen en schrijven. “Je bedenkt je dat niet alle kinderen dezelfde kansen hebben. Dat niet alles voor iedereen vanzelfsprekend is.”
Gisteren overhandigden de studenten een exemplaar van de bundel aan wethouder Harmjan Vedder van Enschede. Onder hen Saskia van Zon (19) en Timber van der Hul (23), die met twee andere groepsleden schreven en tekenden hoe de grote droom van de kleine Ties uitkwam. Die is geboren met een meervoudig aangeboren hart-, vaat- en longafwijking, en is dus onlosmakelijk gebonden aan het ziekenhuis voor consulten, opnames en operaties.
Ties had een wens die voor velen even herkenbaar als vertederend zal zijn; het ontmoeten van Ernst & Bobbie, de iconische tv-vrienden uit de bijna gelijknamige kinderserie. In hun verhaal schrijven de APO-studenten hoe de dag in een waas van vreugde voorbij ging, en Ties een enorme piek in zijn nog jonge leven bezorgde.
Maatschappelijk bewustzijn
Bij het maken sneed het mes voor de studenten aan twee kanten, zo beschrijft APO-directeur Suzan Koning in het voorwoord van het blad. Het werk droeg bij aan de vakinhoudelijke kant van de vakken Nederlands en Tekenen, maar net zo goed aan hun maatschappelijke bewustzijn.
Dat blijkt ook uit de woorden van de studenten. Saskia van Zon: “Als je leest over de wensen van deze kinderen, dan bedenk je wel voor jezelf dat deze kinderen nog minder kansen hebben dan anderen. Je bedenkt je dat niet alles vanzelfsprekend is.”
Het viel de studenten op dat veel kinderen bovendien om dingen vragen, die voor andere kinderen misschien heel vanzelfsprekend zijn. Dat ging soms met gemengde gevoelens gepaard. Timber van der Hul: “Ik vind het erg zielig om te zien dat kinderen dit moeten meemaken, maar het is fijn dat er zo’n organisatie bestaat.”
Volgens Anno Oude Engberink, die namens Kans voor een Kind de totstandkoming coördineerde, is stichting blij met het resultaat. De samenwerking was voor hen onder meer een kans om verbinding te leggen met een jongere generatie, en om bij te dragen aan bewustwording. Oude Engberink: “Er is meer dan een jolig studentenleventje, dat idee. Tegelijkertijd heeft het voor de stichting een mooi PR-middel opgeleverd, om bij voorbeeld weg te geven aan relaties. Daarmee kunnen we weer anderen inspireren.”
Foto's: Tijmen Bartels
Gerelateerde artikelen
Twee studentenfilms genomineerd voor Gouden Boeskoolmenneke
Het Gouden Boeskoolmenneke is natuurlijk geen Oscar of Gouden Kalf. Maar toch, twee korte films van Creative Business-studenten zijn genomineerd voor het Short Filmfestival zaterdag in het filmhuis Oldenzaal. Ze maakten die voor de minor Audivisuele Storytelling. “Dit smaakt naar meer!”
Thuisgroepen en huiskamers een groot succes? Medezeggenschap heeft z’n twijfels
De Centrale Medezeggenschap was in de laatste overlegvergadering met het college van bestuur kritisch over de ‘thuisgroepen’ en de ‘huiskamers’. Die zijn volgens het bestuur een succes, maar de medezeggenschap denkt daar anders over. “Studenten weten niet wat een thuisgroep is, of wat het belang daarvan is. En we vragen ons af wat de toegevoegde waarde van de huiskamer is.”
Onbezongen held Edwin Vaanholt: “Saxion is een grote warme theemuts”
Als beveiliger ziet Edwin Vaanholt buiten Saxion vaak het allerslechtste van de mens. “Volwassen mensen die zich gedragen als een stel monsters.” Daarom geniet hij des te meer van zijn werk hier, al is het ook weer niet zo dat op de hogeschool helemaal niets gebeurd. “Het is hier misschien niet alle dagen spannend, maar dat laat vooral zien dat we ons werk goed doen.”