Docent Wilco schreef een ingezonden opinie van 22 kantjes; “Tegengeluid moet welkom zijn”

Ja, hij heeft wel wat te vertellen, beaamt Bouwhuis. Hij werkt inmiddels 8 jaar op Saxion, en heeft van alles voorbij zien komen. Van de invoering van het nieuwe onderwijsmodel, interdisciplinair onderwijs, online toetsen en de Sustainable Development Goals die in het curriculum komen, tot Reisbalans, het onderling omgaan met kritiek en hiërarchische verhoudingen. Om maar wat voorbeelden uit zijn 22 volgeschreven A4’tjes te noemen. “Over veel onderwerpen heb ik nu eenmaal een mening”, zegt hij.

Voor de redactie was het even slikken: twintig keer de lengte van een ‘normale’ opinie: wat moeten we daarmee? Maar bij eerste lezing zagen we dat het een doorwrocht verhaal is, waar aandacht aan is besteed en waarin belangrijke onderwerpen die spelen op Saxion worden besproken. Daarom besloten we de opinie, opgeknipt in tien delen, als feuilleton (dus als vervolgverhaal) te publiceren.

Therapeutische ontspanning

Maar hoe kwam dit verhaal nu zo tot stand? Als Bouwhuis eenmaal gaat zitten om zijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen, dan gaat het schrijven snel, vertelt hij. Eigenlijk had hij twee hele dagen nodig om zijn verhaal op te schrijven, daarna was het schaven en herordenen. “Voor mij werkt het schrijven ook wel therapeutisch, en het is ook gewoon ontspanning”, zegt hij. “Mijn werk gaat me aan het hart, en het is fijn om dit van me af te schrijven.”

Maar hij vindt het ook spannend dat zijn verhaal op SaxNow gepubliceerd wordt, zegt Bouwhuis. “Uit ervaring weet ik dat kritiek, zoals dat dan wordt gezien, in de praktijk tegen je kan werken.” Eerder schreef hij regelmatig op Facebook over zijn leven. Toen hij in corona-tijd op het meer zakelijke LinkedIn ging schrijven over de ontwikkeling van het nieuwe onderwijsmodel, kreeg hij ineens veel reacties. “Daar werd mijn verhaal gezien, het ontplofte zowat. Dan krijg je vanuit het management te horen: misschien moet je eens nadenken of je nog wel op Saxion moet werken. Dus ja, ik ben benieuwd hoe dit gaat landen en hoe dit verhaal gaat uitpakken.”

Omgekeerde wereld

Bouwhuis vertelde in zijn team al dat hij gaat publiceren op SaxNow. Een aantal collega’s zijn bang dat hij de academie LED op de korrel gaat nemen, weet Bouwhuis. En collega’s zijn benieuwd hoeveel reacties hij zal krijgen. ‘Ik zou het niet durven’, hoort hij ook terug. “Maar dat is toch eigenlijk de omgekeerde wereld”, zegt hij. “Ja, ik ben kritisch in mijn stuk, maar het is ook belangrijk om kritiek te mogen leveren. Op mij en ook andere collega’s komt communicatie vaak als top-down over, als eenrichtingsverkeer. Mijn overkoepelende boodschap is: we zouden kritiek en tegengeluid moeten verwelkomen, en niet onder het tapijt schuiven.”

Het schrijven is niet nieuw voor Bouwhuis. Dat deed hij al met plezier op de basisschool, en zijn vrouw printte eens 1500 kantjes ‘uitgeschreven hersenspinsels’ uit. “Het lijkt de Bijbel wel”, zegt Bouwhuis. Dat wil niet zeggen dat Bouwhuis zijn opinie als spielerei ziet. “Ik probeer af en toe wat luchtig te zijn, maar mijn boodschap is heel serieus en gaat me aan het hart.” Zoals hij schrijft aan het eind van het eerste deel: ‘Ik wil niet alleen problemen en frustraties voorschotelen, maar ook met mogelijke oplossingen komen’.