Twee vierdejaars Creative Business-studenten gaan het leven van Ida Daffeh vastleggen. De jonge Gambiaanse groeide op in armoede, kende flinke tegenslagen en is nu zwanger en alleenstaand. Ze hopen op geld en aandacht voor haar situatie, maar proberen daarbij los te komen van hun eigen Westerse blik. “We willen niet het beeld schetsen van het arme vrouwtje dat wordt geholpen door Europeanen.”
Ilse Steenbreker, een van de twee documentairemaaksters, leerde Ida kennen via haar oom en tante. Die kwamen Ida op vakantie in 2018 tegen in het hotel waar ze werkte. In 2020, toen ze haar baan in het hotel verloor vanwege de corona-pandemie, besloten ze haar te helpen met een sponsorloop. Met het geld dat daarmee werd opgehaald, kon Ida (28) een opleiding volgen en begin dit jaar opende ze haar eigen beautysalon: Daffeh’s Beauty & Cosmetics Salon. In de pandemie verloor Ida haar oom, die zorgde voor voedsel van zijn eigen land. Hierdoor raakten Ida en haar familie steeds verder in de problemen.
Het verhaal van Ida inspireerde CB-studenten Ilse Steenbreker en Carmen Dekker tot het maken van een documentaire tijdens hun vrije minor. De DocuMakers, zoals ze zichzelf noemen, woonden eerder samen op kamers. Sindsdien droomden ze ervan om samen een documentaire te maken, alleen wisten ze toen nog niet hoe. “We hoorden dit verhaal, en alles viel opeens samen”, vertelt Carmen Dekker.
Het verhaal van Ida ontwikkelde zich ondertussen volop. Een halfjaar geleden was ze nog gelukkig met haar vriend, en wilde ze graag met hem trouwen. Haar toenmalige schoonmoeder was het daar niet mee eens, omdat Ida uit een arm gezin komt. Haar toenmalige vriend ging toen bij haar weg. Ida staat er nu alleen voor met haar zwangerschap.
Powervrouw
Dat er cultureel grote verschillen zijn tussen Nederland en Gambia, merkten de studenten toen Carmen Ida aan de telefoon feliciteerde met haar zwangerschap. Carmen vertelt: “Ida was toen nog met haar partner en ze is 28 jaar oud. Het leek voor mij een bewuste keuze, maar in Afrika zijn veel vrouwen hier helemaal niet blij mee.”
De studenten hebben goed nagedacht over hoe ze hun eigen Westerse blik zo min mogelijk naar voren laten komen in de documentaire. “We willen niet het beeld schetsen van het arme vrouwtje dat wordt geholpen door Europeanen. We gaan Ida neerzetten als powervrouw, het draait om haar verhaal”, zegt Carmen.

Ida, de hoofdpersoon van de documentaire, voor haar beautysalon. Foto: eigen foto
Twijfel
De studenten zijn geld aan het inzamelen voor het bekostigen van vliegtickets, vaccinaties en het verblijf. Ze hebben er nog wel over getwijfeld om dat geld aan Ida te schenken, zeggen ze desgevraagd. “Is het egoïstisch? Misschien wel, en het klinkt gek om te zeggen. Maar wij hebben in deze wereld, als studenten, ook niet veel geld te besteden”, vertelt Carmen. De crowdfunding is namelijk nodig voor de productie en totstandkoming van de documentaire. "Dat kost nu eenmaal veel geld, en wij willen Ida's verhaal zo goed mogelijk neerzetten."
Als het bedrag niet bij elkaar wordt gehaald, gaan de studenten alsnog op hun reis. “We betalen het dan uit onze eigen zak, maar iedere financiële ondersteuning is wel mooi meegenomen”, zegt Carmen.
Als er meer geld wordt opgehaald dan het gestelde doel van €4.000, dan gaat het overgebleven geld naar Ida. Ilse en Carmen hopen daarnaast via hun documentaire donaties op te kunnen halen voor Ida. “Er is voor Ida door Tom en Mariëtte een crowdfunding opgezet", zegt Ilse. "We hopen daar aandacht voor te krijgen met onze docu."
Ilse en Carmen hopen na afloop op een première in filmhuis Concordia. Ze proberen ook om hun documentaire bij NPO Makers van Morgen te krijgen. “Maar eerst focussen we op het verhaal van Ida”, zegt Carmen.
Ze zijn enigszins gespannen voor hun reis, maar kijken er vooral erg naar uit. “Wij hebben al langer een motto, namelijk ik ben bang, maar dan doe ik het maar bang, dus daar houden we ons aan vast”, zegt Ilse.

Carmen Dekker en Ilse Steenbreker, oftewel de Documakers. Foto: eigen foto
Gerelateerde artikelen
De Studentrecensent: een 6 voor het OV tussen Glanerbrug en Enschede
Wie wel eens met het openbaar vervoer naar Enschede komt, die weet: in de bus of trein in Enschede kan van alles gebeuren. Te veel passagiers, te weinig passagiers, een chauffeur die al een eeuw in dienst is of nog maar net, een halfuur vertraging of juist een paar minuten te vroeg. Niets zo veranderlijk als het weer en het Enschedese openbaar vervoer. Dat houdt het spannend, zullen we maar zeggen. Daarom toch een zes voor het OV tussen Glanerbrug en Enschede.
In het hok: studievereniging Tuks (VIDEO)
Een kast vol spelletjes, een zelfgebouwd kassasysteem en een 2,3 literblik chili con carne dat in de kast nog altijd op z’n koper staat te wachten. Het hok (‘de Iglo’) van Tuks is achterin een werklokaal op de zesde verdieping van de Glasbak te vinden. De studenten van de AD Software Development zijn bijna altijd in dit lokaal te vinden. Ze zijn er voor zelfstudie, toetsen of om in de pauze een spelletje te spelen. “Van deze studie is bijna iedereen lid van onze vereniging.”
Column: Lerend vermogen
Ik had voor deze maand eigenlijk een luchtige column geschreven, over grappige lobbyvoorstellen die Saxion zou kunnen doen in aanloop naar de verkiezingen. Dat had een aantal redenen: er is in deze tijd al genoeg om somber over te zijn, bovendien blijken luchtige columns een goede manier om prijzen te winnen.