Volgde de examencommissie van AGZ terecht de regels, of had het een extra uitzondering kunnen of moeten maken voor een studente die vanwege een zware hersenschudding haar Smart Solutions Semester (3S) niet kon afronden? En wat mag je verwachten van een student die met zulke problematiek kampt?
Die vragen stonden vorige week centraal bij een zaak die de studente aanspande bij het College van Beroep voor de Examens (Cobex). Ze had graag een vierde toetskans gewild, maar kreeg die niet toegewezen. Voor de studente heeft dat grote gevolgen.
De studente van de academie AGZ kwam begin dit jaar namelijk zwaar ten val, met grote gevolgen: ze liep daarbij (onder meer) een zware hersenschudding op. Daardoor moest ze haar stage afbreken en inhalen, maar ook de afronding van haar Smart Solutions Semester ging niet zoals gepland. Het lukte de studente uiteindelijk niet om haar ‘individuele assessment’ af te ronden, een onderdeel van de beoordeling, hoewel ze wel vrijwel de volle twintig weken van het multidisciplinaire semester had meegedaan.
Het ongeluk vond plaats vrij dicht voor het betreffende assessment gepland stond, dus werd die uitgesteld, maar ook toen bleek de studente nog niet in staat om deel te nemen. Bij een tweede poging bleek uiteindelijk dat de studente een voor het assessment-gesprek voorwaardelijke video niet had ingeleverd. Dus vroeg ze via de examencommissie een derde kans aan; die werd wegens de omstandigheden ook toegewezen. Die derde kans werd door de studente niet met een voldoende afgesloten.
Zware gevolgen
De studente was samen met haar moeder naar het Cobex gekomen. Die vertelde uitvoerig over de zware gevolgen van haar dochter door het ongeluk. Zo kon haar dochter door de zware hersenschudding nauwelijks achter de computer zitten, waren simpele huishoudelijke klusjes al onmogelijk en zat ze eigenlijk de hele dag in het halfduister binnen.
Het ongeluk had volgens haar niet alleen grote invloed op de cognitieve vermogens van haar dochter, maar ook op de emotieregulatie. Of zoals ze zelf stelde: “Ze had niet meer door wat ze moest inleveren, wat er aan de hand was, had dingen door elkaar gehaald, ze was helemaal de kluts kwijt.” Haar dochter had volgens haar bijvoorbeeld niet door gehad dat ze misschien meer tijd had kunnen hebben voor de derde kans: ze voelde zich juist onder druk gezet.
Dat de studente dus de eerste twee kansen niet voldaan had, was volgens haar kort door de bocht. Ook dat de studente daar een eigen verantwoordelijk in had, was te kort door de bocht. “Dit leidt tot onredelijke en onbillijke gevolgen”, zei ze over de beslissing geen vierde kans toe te wijzen. De studente heeft door het ongeluk al een half jaar studievertraging, door deze beslissing komt daar nog een half jaar bij.
Tegenover het verhaal van de studente en haar moeder stond de examencommissie van AGZ, die in dit geval moest beslissen volgens de herkansingsprocedure van het 3S-semester. Het verhaal van de examencommissie kwam er in het kort op neer dat in dit geval met recht de regels zijn gevolgd. De studente had niet aan de eerste en tweede kans voldaan, kreeg wegens omstandigheden een derde kans, en voor een vierde kans is volgens de examencommissie geen basis in de Onderwijs- en Examen Regeling (OER).
Precedentwerking
Ook vreesde de examencommissie voor precedentwerking door deze studente wel een vierde kans toe te wijzen. Een onvoldoende voor het halfjaar betekent voor alle studenten een half jaar vertraging. De student is volgens de examencommissie daarbij zelf verantwoordelijk voor het communiceren van bijzondere omstandigheden rond de toetskansen. Een vertegenwoordiger van de examencommissie gaf daarbij aan dat het geenszins de bedoeling was de studente onder druk te zetten, en dat echt wel is gezien hoe heftig de gevolgen waren voor de studente.
Daarnaast was er discussie over een schikkingsgesprek tussen de studente en de examencommissie. De vraag werd daarbij opgeworpen of de opleiding wel echt een poging tot een minnelijke schikking heeft gedaan, zoals wettelijk verwacht mag worden. De studente diende daarom een klacht in. De voorzitter van het Cobex gaf aan dat dit wel echt een wettelijke plicht is.
De vragen van de voorzitter gingen vooral om de vraag of de studente uberhaupt wel aan de bel had kunnen trekken. Iemand die bijvoorbeeld bij zijn eerste twee toetskansen in coma ligt, raakt die ook zijn eerste twee kansen kwijt? Ja, was daarop het antwoord van de examencommissie, dat staat in de Saxion-regels. “Niet deelname aan een toetsmoment leidt tot een herkansing.”
De voorzitter van het Cobex vroeg zich daarop hardop waarom de regels zo strikt gehanteerd werden. Het praktische antwoord daarop was dat het ging om de afronding van een heel semester. “Dat kun je niet eindeloos voor je uitschuiven.”
Ook kwam er vanuit het Cobex de vraag of de examencommissie voldoende keek naar het belang van de student, qua studievoortgang. Volgens de examencommissie was dat zeker het geval, maar is 3S een ‘vrij rigide semester’, waarbij gelijke beslissingen moeten worden gemaakt binnen de regels en kaders. “Dit geld voor alle studenten.”
Rigide
De studente en haar moeder vinden dat de examencommissie juist te veel de letter van de wet volgt, en meer zou moeten kijken naar het welzijn van de studente, ook gezien de uitgangspunten van het Strategisch Saxion Plan. Daarin staat dat Saxion wil dat ‘iedereen die bij ons studeert binnen een redelijke termijn met succes de studie kan afronden, een fijne studietijd heeft en daarna met trots terugkijkt op de studietijd.’
Dat is nu niet het geval, bepleitte ze. Ze vond het begrijpelijk dat Saxion de regels volgt, begrijpelijk dat je niet oneindig kan herkansen, begrijpelijk dat de studiecoach misschien niet alle individuele situaties kans, maar wat hier van haar dochter werd verwacht vond ze gezien diens emotionele en cognitieve situatie onbegrijpelijk. “En in die zin vind ik het ook niet te begrijpen dat de examencommissie spreekt van precedentwerking.” Volgens haar mag je verwachten dat Saxion juist voor andere studenten ook in deze situatie ook een uitzondering zou maken.
Gerelateerde artikelen
Vergoeding medezeggenschap blijft voorlopig wat het is: CMR wil geen verhoging zonder dat daarin de opleidingscommissies zijn meegenomen
De Centrale Medezeggenschap stemt definitief niet in met het collegevoorstel om de vergoeding voor studenten in de medezeggenschap te verhogen naar 18,75 euro. Reden is dat de opleidingscommissies niet in het voorstel zijn opgenomen. “Dit ondermijnt hun cruciale rol in de kwaliteitsbewaking van het onderwijs.”
Vragen in Enschedese gemeenteraad over bezuinigingen: “Leegloop zou failliet van onze regio zijn”
In de Enschedese gemeenteraad klonken maandagavond vragen over de bezuinigingen van Saxion. Raadslid Barry Overink noemde het zorgwekkend dat in Enschede de studenteninstroom van de hogeschool terugloopt. Hij vroeg de onderwijswethouder om een diepere analyse. “Leegloop vanuit dit soort posities zou het failliet van onze regio zijn.”
De stijl van Andy Dubero: “Ik voelde mij vroeger een lelijk eendje”
Andy heeft een uitgesproken stijl en een uitgesproken mening over fast fashion, dat vindt hij namelijk ‘absolute ass.’ Met zijn uitgesproken stijl verwacht je niet dat Andy vroeger een onzeker jongetje was, dat alleen in zwarte hoodies rondliep. “Ik durf mijzelf nu wel te laten zien.”