Zweten voor Zambia: onderzoekers Allard en Willem putten zich uit voor het goede doel
Ga er maar aanstaan: Saxion-onderzoekers gaan tijdens de Kennedymars in Hengelo 40 kilometer wandelen om daarna ook nog eens een metersdiepe put te boren. Niet voor de lol, maar om 4.000 euro op te halen voor het goede doel. Ze hebben één keer geoefend, tillen tien kilo extra mee op hun rug en moeten na 16 uur wakker te zijn nog keihard aan de bak. Toch zijn ze optimistisch. “We krijgen blaren, maar op karakter gaan we dit redden.”
Docent-onderzoekers LED-LC Lichtgewicht Construeren Allard Braakhuis en Willem van Dijk lopen op 11 oktober samen met vier UT-studenten uit de Werkgroep Ontwikkelingstechniek (WOT) 40 kilometer. Met hun deelname aan de Kennedymars in Hengelo halen ze geld op voor WOT Walks for Water. Dat geld wordt gebruikt om waterputten aan te leggen in Zambia. Om de wandeling symbolisch af te sluiten, boren ze zelf een waterput.
De groep neemt de benodigdheden voor het boren van de put zelf mee op hun rug. “We willen laten zien dat het een makkelijk systeem is, waarvan je de spullen zelf mee zou kunnen nemen”, vertelt Van Dijk. “Daarnaast is het voor de mensen langs de kant ook wel leuk om ons te zien lijden.” Er zijn wat benodigdheden minder zwaar gemaakt door ijzer voor pvc te vervangen, maar alle zes de lopers hebben alsnog een tas van tien kilo op hun rug.
Het doel is om vierduizend euro op te halen. De teller staat op ongeveer veertienhonderd euro, maar ze zijn nog druk op zoek naar sponsoren. “Wat hopelijk helpt is dat er wat tegenover staat, dat we een uitdaging aangaan”, zegt Braakhuis.
Van Dijk had al langer het idee om een sponsorloop te houden, maar het werd concreet toen USAID werd opgedoekt. “Ik zag dat nieuws en toen kreeg ik het besef dat het nóg moeilijker is om geld op de juiste plekken te krijgen.” Daarnaast is Walks Of Water een organisatie waar iedereen achter staat, legt hij uit. “Ze willen de mensen op de plekken zelf aanleren om een put te graven, hierdoor zijn ze niet afhankelijk van externe partijen.”
WOT Walks for Water
WOT Walks for Water gebruikt een systeem waarmee er handmatig een put afgegraven kan worden. “Mensen graven soms zelf een put, zonder systeem, maar dat kost dagen of soms weken”, vertelt Van Dijk. Daarnaast heeft het afgraven van een put zonder hulpmiddelen een groot risico. “Het komt voor dat mensen volledig in de put staan te graven en die dan instort”, zegt Braakhuis.
Met dit systeem kunnen mensen in arme landen een waterput in hun achtertuin boren. Dit scheelt hun vaak kilometers lopen, legt Van Dijk uit. Een eigen put zorgt ook voor minder vuil water, omdat er minder mensen gebruik van maken en de put beter afgesloten kan worden. “En als mensen zelf een waterput hebben wassen ze vaker hun handen en krijgt hun vee schoner water”, vertelt Van Dijk.
De groep bestaat uit vijf onervaren wandelaars. Van Dijk heeft grote afstanden gewandeld in zijn leven, maar de rest is volledig onervaren. Ze hebben tot nu toe één keer geoefend, maar ze hebben er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. “We hielden toen 30 kilometer vol”, vertelt Braakhuis. “En ja we zullen blaren hebben, maar die laatste tien kilometer kunnen we ook wel op karakter.”
Het boren van de put is voor de WOT’ers geen onbekend terrein. “Putten boren doen we vaker, maar dat hebben we nog nooit na veertig kilometer wandelen gedaan”, vertelt Braakhuis. Nadat ze uitgeput van het lopen over de finish komen, zullen ze nog ongeveer twee uur lang bezig zijn met het boren van de waterput. “Het scheelt dat het wandelen vooral zwaar is voor je benen en je voor het boren van de put alleen je armen gebruikt”, voegt Van Dijk daaraan toe.
Sponsoren?
Gerelateerde artikelen
Column: Onderwijsactiviteit
Een klein kijkje in de keuken van de columnist: als ik een keer in een maand geen directe inspiratie heb voor een stukje, zorg ik dat ik in de weken voor mijn deadline extra goed oplet naar zaken waar ik over kan mopperen. Gemopper is meestal een goede basis voor een column.
Fotoserie: Bijzonder schouwspel van menselijke en robotacrobaat tijdens lunchpauze in Enschede
Hij moest qua aandacht concurreren met nacho’s die werden uitgedeeld bij de kantine, maar toch gingen de bewonderende blikken vandaag tijdens de lunchpauze volop naar Daniel Simu. Al trok zijn bijzondere metgezel nog veel meer de aandacht: omdat hij niemand had om mee te trainen, bouwde de circusartiest zijn eigen trainingspartner: een robotacrobaat.
Geen gelijke vergoeding voor opleidingscommissies, tot onvrede studenten; “Niet uit te leggen”
Het college van bestuur is niet van plan de vergoeding voor studenten in de opleidingscommissies te verhogen naar 18,75 euro per uur, bleek gisteren in de centrale medezeggenschap. Studenten vroegen daar in de vergadering om, maar volgens collegevoorzitter Inge Grimm hoeft Saxion alleen de vergoeding voor de CMR en de academieraden aan te passen.