spithol

Gelukskundige Mirjam Spitholt: “Ongeluk is een deel van het bestaan”

Docent/onderzoeker Mirjam Spitholt vermomde zich jarenlang als econoom. Tot haar beste vriendin overleed: sindsdien beseft ze dat we hier maar tijdelijk zijn. Spitholt gooide het roer om, specialiseerde zich in The Art of Happiness en geeft sindsdien gelukskunde op Saxion.

Gewoon, omdat ze daar goede cijfers voor haalde, begon Spitholt haar eerste leven als econoom. Haar ouders dachten dat een kantoorbaan geluk zou meebrengen. “Maar ik ben eigenlijk altijd gelukskundige geweest, vermomd als econoom”, zegt ze.

Levenslessen

Toen ze na haar studie aan het werk ging als docent economie, viel iets op. Haar studenten bedankten haar niet voor de economielessen, maar voor de levenslessen. ‘Jij zag ons echt, je hebt ons aan het denken gezet en legde ons eigenlijk uit hoe het leven werkt. Jij leerde ons een leuk en gelukkig mens te zijn, waarom is dat geen officieel vak?’, vroegen haar studenten. “Eigenlijk gaf ik tóen al gelukskunde”, vertelt Spitholt.

Jaren later, toen ze docent was bij Saxion, overleed haar beste vriendin. “Toen ben ik gaan nadenken over wat ik écht wil met mijn leven”, zegt ze. “Wat doet er toe en wat niet?” In een gesprek met haar leidinggevende, vertelde Spitholt dat ze haar dromen wilde najagen. “Ik wilde iets doen met geluk, liefde en succes.”

Zo blijf je gelukkig in lockdown

In deze tijden van lockdowns, lijkt geluk soms ver weg. Spitholt heeft een aantal praktische tips. “Het zit in de kleine dingen, probeer eens iedere dag drie geluksmomenten op te schrijven die je eraan herinneren dat je liefde en geluk bént. Dit mag van alles zijn: een vreemde die naar je glimlacht tijdens het uitlaten van de hond, of je broertje die je zonder te vragen een kop koffie brengt.” Een andere tip van de gelukskundige: ademhalingsoefeningen. “Je lichaam komt tot rust en je geest ook, je focust niet langer op Karel. Je bent in het hier en nu.”

Om de coronaverveling tegen te gaan heeft ze een heel praktische tip: pak vooral je hobby’s op, die je als kind zo gelukkig maakten. “Als kind was Karel nog niet zo actief, daar ligt de sleutel tot geluk”, zegt ze. Spitholt geeft verder mee dat geluk voor iedereen anders is. “Voor mij is het kalmte, maar dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn. En altijd gelukkig zijn hoeft ook niet, want zonder dalen, bestaan er geen pieken. Blijf leren en groeien en heb geduld met jezelf. Vergeef jezelf als je soms vergeet dat liefde en geluk al in je zit.”

Een verbaasde reactie was het gevolg. “Het antwoord: ik zou niet helder nadenken, zou in de war zijn en hier zou geen behoefte aan bestaan.” Maar ze wist hem te overtuigen en ging door. En nu, met een paar jaar op de teller, heeft ze haar eigen baan gecreëerd en oefent ze haar passie uit. Ze leert studenten over (negatieve) gedachten, het ego en de ziel, de verbinding tussen lichaam en emoties en hoe te leven in het hier en nu. “En hoe je daar komt.”

Negatieve gedachten

Als je mensen naar hun geluk vraagt, dan praten ze meestal over hun ongeluk. Daarom is ongeluk ook een groot deel van gelukskunde, legt Spitholt uit. “Er komen donkere en zware levensepisodes aan bod. Je moet ongeluk omarmen om geluk te kunnen ervaren. Het is niet erg om door een moeilijke periodes te gaan. Het is niet alleen de happy-facebook-world die we behandelen, maar we kijken echt naar de werking van het menselijke systeem.”

Want het is niet meer dan normaal om negatieve gedachten te hebben. “We hebben normaliter zestigduizend gedachten op een dag, waarvan zeventig procent negatief is”, aldus Spitholt. “Ik zeg normaliter, omdat ik denk ik dat in deze gekke corona-tijd het percentage hoger ligt. We worden gevoed met angst en lopen constant rond met tergende gedachten over hoe ongelukkig dat ons maakt. De kracht om daar uit te stappen is om zelf in de waarnemende rol te stappen.”

KAREL EN DE UIL

Hoe het met die waarnemende rol zit, legt Spitholt uit met twee handpoppen: Karel en de uil. Karel symboliseert onze gedachtenwereld en ego (Everything Good is Outside of you). Hij is de verhalenverteller in ons hoofd. De uil daarentegen, staat voor een liefdevolle geluksituatie: de ziel. “We worden niet geboren met een Karel in ons hoofd”, aldus Spitholt. “Die ontwikkelt zich naarmate we ouder worden en is zo hardnekkig als een rode wijn vlek in een witte blouse: hij wil overleven. Maar wat is het geval? Karel is een illusie. Dát besef is belangrijk als je in de waarnemende rol wilt stappen.”  

GELIJK OF GELUK

Wil je gelijk of wil je geluk, is de titel van haar boek. Het is volgens de gelukskundige een belangrijke vraag als het gaat om het creëren van rust. Die Karel, ons ego, vertelt ons constant dat er nog ‘one missing piece’ is, als het gaat om gelukkig zijn. Wil je geluk? Besef dan dat je je ziel bent, niet je gedachten.

Spitholt geeft een actueel voorbeeld: stel, je raakt in paniek vanwege de avondklok en je denkt dat in opstand komen en rellen de enige optie om geluk te ervaren. “Weet dan dat jij niet je gedachten bent. Je kunt je gedachten waarnemen en hoeft deze niet te entertainen. Paniek-denken, is niet hetzelfde als in paniek zijn. Probeer om de waarnemer van je gedachten te zijn en Karel niet zo serieus te nemen. Herinner jezelf eraan dat veel paniek-scenario’s nooit gaan uitkomen. Breng de uil in beeld, daar zit je geluk.”

Maxime Gokoelsing

Maxime Gokoelsing

Gerelateerde artikelen

CB-docente en schrijfster Olga beleeft dubbele primeur met roman over wereldberoemde jurk van de zeebodem

Een zijden jurk, 350 jaar oud, vrijwel intact opgedoken. De vondst bij Texel werd door experts vergeleken met De Nachtwacht, maar dan van de zeebodem getrokken. Het is de intrigerende basis voor de nieuwste roman van schrijfster en CB-docente Olga Hoekstra. En dat is niet zomaar een boek: het is haar eerste historische roman én haar debuut bij de bekende uitgever HarperCollins. “Ik was gewend om er maar op los te fantaseren.”

Kennismakingsinterview met bestuurder Inge Grimm: “Ik wil vooral voorspelbaar zijn”

Met Inge Grimm strikte Saxion een ervaren hbo-bestuurder. De ‘buurvrouw’ bovendien, die nog wel even polste of ze wel welkom was, voor ze solliciteerde. We spraken haar op haar 17e dag als bestuursvoorzitter, in een opvallend open interview. “Ik ben gek op blijspel en klucht, maar niet op het werk: daar ben ik echt what you see is what you get.”

Hoe overleeft Saxion de bloedhitte? “Ik heb een washandje mee om nat te maken”

Terwijl de mussen dood van het dak vallen en de tegels nog net niet uit de straat smelten, moet er op Saxion ‘gewoon’ nog gewerkt en gestudeerd worden. Maar hoe behoud je met deze temperaturen je waardigheid én zorg je dat je niet helemaal wegsmelt? SaxNow maakte een verhit rondje door de gebouwen in Enschede. “Je wil het liefst iets luchtigs aan, zonder dat je in je blote kont loopt.”