“We kunnen de studenten niet goed bereiken”, zeggen de teamleiders Saxion-bieb

Hoe komt het dat zo weinig studenten weten van de bieb?
De Brouwer: “Het probleem is bekend bij ons, wij weten alleen niet wat we ermee moeten. Want hoe moeten wij de studenten bereiken? Ons team mag geen gebruik maken van de Saxion-kanalen, we kunnen niet zomaar een mailtje eruit sturen. Studenten weten eigenlijk niet wat we allemaal te bieden hebben en ik denk dat dát het probleem is. Als ze de bieb inlopen om naar hun studieplek te gaan, zien ze boeken staan. Ze denken: die boeken is alles wat we hebben. Terwijl we studenten zoveel meer kunnen bieden dan alleen maar boeken met een kaft.”

Waarvoor kunnen studenten nog meer bij de bieb terecht?
Zaunbrecher: “Naast fysieke boeken en digitale boeken kan je bij de bieb ook terecht voor services zoals de scriptie support. Ook de digitale catalogus wordt steeds groter met 80 databanken en meer dan 30.000 bronnen. Daarnaast hebben we een plug-in genaamd ‘Lean Library’ waarmee je het internet kan afzoeken naar bronnen binnenin onze catalogus. Het is betreurenswaardig dat zo weinig studenten weten dat ze hier gratis gebruik van kunnen maken.

Waarvoor studenten de bieb wel weten te vinden zijn voor de studieplekken. De bieb wordt steeds meer een plek waar studenten heengaan om te studeren, dan een plek waar je heengaat om een boek te lenen. Waar eerst boeken stonden, wordt nu steeds meer ruimte vrijgemaakt voor studieplekken.”

Is het een prioriteit om meer studenten te trekken?
De Brouwer: “Wij zouden dat graag willen, maar waar en hoe doen we dat? We zitten met de handen in het haar. We hebben nou eenmaal niet de kanalen om studenten te bereiken.  Misschien moeten we maar gewoon in het gebouw 99 andere studenten de vraag stellen: ‘Hoe bereiken we jullie?’ We leven natuurlijk in een hele digitale wereld waarbij de meeste mensen de volgorde ‘click-call-face’ hanteren. Bij ons is dat precies andersom. Mensen met vragen moeten bij ons gewoon aan de balie komen, op die manier kunnen we ze het beste persoonlijk helpen. Maar dit wordt gezien als ouderwets.”

Wat doen jullie om dit probleem op te lossen?
Zaunbrecher: “We proberen via de docenten de studenten te bereiken. Wij zouden heel graag willen dat docenten meer verwijzen naar aanbevolen literatuur in de Saxion-bieb, zodat deze vaker gebruikt kan worden. We hebben vaak vierdejaars studenten die bij ons komen voor de scriptie service en die vervolgens zeggen: ‘Ik had eerder in mijn studie moeten weten waarvoor ik de bieb verder allemaal kon gebruiken.’ Dat vinden we erg jammer, maar we weten gewoon niet hoe we dit moeten oplossen.”

Wat heb je als student nou eigenlijk aan biebboeken?
De Brouwer: “Traditioneel gezien is de Saxion-bieb gericht op onderwijsboeken. De eigen boekenlijst van de verschillende opleidingen schaffen we niet aan, dat is de verantwoordelijkheid van de student. Maar we proberen wel aanvullende literatuur aan te bieden, zodat je dit niet ook nog zelf als student hoeft te betalen. Soms heb je geluk dat die aanvullende literatuur van een andere studie dan toevallig in jouw boekenlijst zit.”

Zaunbrecher vult aan: “Vijftig procent van de boeken die we nu aanschaffen zijn fysiek, de andere vijftig procent zijn digitale boeken. En waarschijnlijk gaat het percentage van digitale boeken de aankomende jaren alleen nog maar omhoog.”

Zal de bieb ooit verdwijnen en volledig online gaan?
De Brouwer: “Nee, dat denk ik niet. Onze collectie is in de afgelopen 10 jaar gehalveerd, maar de fysieke boeken blijven altijd bestaan. Waar we in Enschede eerst twee verdiepingen hadden met boeken, is dit nu nog maar één verdieping. We schaffen het liefste alleen nog maar digitale boeken aan, zodat studenten plaats- en tijdonafhankelijk bij de content kunnen. Helaas is een digitale licentie vaak nog veel duurder dan het fysieke boek, waar we geen budget voor hebben. Sommige e-boeken zijn onbetaalbaar voor ons budget. Als je nagaat dat wij een jaarlijks budget hebben van 4 ton en de Universiteit Twente een budget van enkele miljoenen, dan krijg je een goed idee van hoe krap we zitten.”