De ope­ning ho­ge­school­jaar was in (kle­ding)stijl, zag onze nieu­we mo­de­cri­ti­cus Ma­rijn

Nou, dit viel me reuze mee. Wat een leuke middag, deze opening van het nieuwe schooljaar in de schouwburg in Deventer. Goed georganiseerd, en vooral een heleboel mensen en outfits gezien.

De voorstelling begon met een groep dansers. Een uitstekende keuze, want de zaal was gelijk enthousiast. Ieder droeg een zwarte skinny jeans, met een sportief jasje. Allemaal verschillende schoenen, de één sneakers van Nike, de ander zelfs Dr. Martens (!) - daar moet je mij niet op laten dansen hoor. Maar deze danseres had bepaald geen last van dit zware schoeisel, het leek bij tijd en wijle alsof ze op lucht bewoog.

Oud-voetballer Jan van Halst en zijn zoon Mick namen de presentatie voor hun rekening. ‘Dream vs. Drive’, was het thema van de opening van het hogeschooljaar. En het mag gezegd, de interactie tussen vader en zoon was leuk. Maar belangrijker: qua styling waren ze goed op elkaar afgestemd.

Jan droeg een lichtgrijs pak met een wit overhemd. Mick een lichtgrijze broek, met een wit overhemd van Ralph Lauren en een zwarte leren riem. Goede keuze van de jongere Van Halst, want die combinatie past bij zijn leeftijd. Een heel kostuum was té zwaar geweest. Want hoewel Mick aan het eind van de show een open sollicitatie de zaal in slingerde (‘mijn dream is om presentator te worden’), is twee- of driedelig voor twentysomethings wat mij betreft voorbehouden aan een formele ontmoeting.  

Zowel vader als zoon bewogen zich voort op casual sneakers, waarbij Jan zijn set complementeerde met een niet-onopvallend horloge. Misschien een beetje voetballer-eigen, maar dat mag ook wel, met zo’n sportieve achtergrond.

Het horloge en/of de sportwatch keerde bij veel sprekers terug als gekozen accessoire. Of het nou trendy is of handig, ze hadden er (bijna) allemaal een om hun pols.

Anka Mulder, voorzitter van het college van bestuur, trapte af met een waanzinnige speech. Ze maakte het persoonlijk door een foto mee te nemen van haarzelf als zevenjarige én ze legde de nadruk op duurzaamheid en optimisme. Dan heb je me.   

Kor­te mou­wen

Haar toespraak vertaalde zich in haar kleding. Anka droeg een donkerblauwe jurk met zwarte knoopjes en een lichtgekleurde blouse. Met korte mouwen! Ik ging even verzitten, want normaal ben ik geen voorstander van blouses met korte mouwen. Misschien kan ik hier mijn gevraagde kritische blik tentoonspreiden?

Helaas, eerlijkheid duurt het langst. Anka kwam met de korte mouw weg. De lengte was namelijk précies goed en eindigde mooi boven haar elleboog. Charmant.

Aan dit kledingstuk zit een verhaal. Het lectoraat Lichtgewicht Construeren maakte de blouse (met partners) van… PET-flessen uit de rivier bij Zwolle. Nu vind ik vintage, hergebruiken en duurzaamheid belangrijk in mode. Maar dit is wel even een heel nieuw speelveld.

Na afloop van het event, in de foyer aan de borrel, moest ik de collegevoorzitter wel even bevragen over dit item. Drie seconden later had ik de blouse in mijn handen en zat Anka tot aan de schouder ontbloot naast me. De blouse, op het oog van textiel, is een mix van katoen en PET-garen, vertelde ze. Indrukwekkend. De knoopjes hebben wél echt een plastic uiterlijk en bestaan uit veel verschillende kleuren. Een detail dat alleen van dichtbij is te zien. Tof én zeer duurzaam.

De schoenen van Anka had ik bij binnenkomst al gespot. Een leuk glittertje en een strik aan de voorkant van de neus zorgt voor een speels detail.

Jan-Joost Bosman, algemeen directeur van Koninklijke Auping – fabrikant van duurzame matrassen - was ook van de partij. Hij droeg een spijkerbroek, een overhemd en een donkerblauw colbert. Netjes, maar ik heb stiekem tóch een lichte voorkeur voor een bijpassende pantalon. Daarin ben ik wat ouderwets, maar met zijn bruine leren schoenen maakte hij veel goed.

Mode, beste lezers, hoeft niet moeilijk te zijn. Teamcoördinator Podotherapie Daniëlle Ouwejan bewees mijn stelling. Zij was fantastisch gekleed. Daniëlle droeg een blauw pak, met daaronder een witte glanzende top. Dit gecombineerd met nude-kleurige pumps – waar ik met mijn trotse één-meter-tweeënzestig blij van word. Roze nagellak en één schitterende ring, maakte haar voorkomen af. Meer heb je niet nodig om goed voor de dag te komen.

De collegevoorzitter eindigde de show met haar twee CvB-collega’s met de spreuk: ‘Kom onder onze roze wolk’. Dat deden ze ieder onder een roze paraplu, waarbij Timo Kos en Jan-Willem Meinsma dezelfde stropdas droegen. Mooi om te zien, en creatief. Want nadenken over je kleding is niet alleen aan de dames voorbehouden.

Geen wed­strijd, maar...

Met het vallen van het doek lijkt mijn eerste stijlrecensie af. Maar wacht: wie flaneert daar tussen de borrelaars in de foyer? Wie zit er in die prachtige outfit met print, van het merk Studio Anneloes? Het blijkt de interim directeur van de dienst Marketing en Communicatie te zijn. Helmi Geeve combineert deze eye-catcher met roze hakken, uitgesproken oorbellen en bijpassende tas van Furla.

Mode is geen wedstrijd, maar moest er een winnaar zijn, dan heb ik die op de valreep gevonden.