Eén bonk energie, fervent betreedster van de geitenpaadjes van Saxion en ‘best wel’ chaotisch: zo omschrijven collega’s en studenten de in 2020 overleden Facility Management-docent Petra Hillenius (52). Met het overlijden van de oud-olympiër aan ALS verloor Saxion een van zijn markantste en krachtigste gezichten. Door corona kreeg ze nooit een afscheid op de hogeschool, afgelopen dinsdag kreeg ze dat met een herinneringswandeling in Deventer alsnog. “Ze had een ontzettend sterk karakter. Zo’n duidelijke docent heb ik nog nooit gehad.”
Als je echt wil weten wie Petra Hillenius was, moet je een reportage luisteren. Het zijn de woorden van HBS-docent Cora van Triest, terwijl we over de IJsselbrug wandelen. De reportage die ze bedoelt gaat over de Amsterdam City Swim, in 2019. Petra Hillenius zwemt tijdens die Amsterdam City Swim twee kilometer door de Amsterdamse grachten.
Ze wordt gevolgd door radiozender Sublime, die zelf ook met een team meezwemmen. Ze zwemt niet alleen voor zichzelf; ze zwemt om geld op te halen voor ALS. Die progressieve ziekte is eind 2018 bij haar vastgesteld. Haar gezondheid gaat dan al hard achteruit. Haar spraak bijvoorbeeld. “Ze praat nu met een spraakcomputer, maar zwemmen lukt nog wel”, zegt de presentatrice over Petra.
Hillenius zwom in 1984 voor Nederland op de Olympische Spelen in Los Angeles. Voor een oud-olympiër zijn twee kilometer normaal gesproken net geen sinecure, nu is het een monstertocht. “Ze moest door twee mensen uit het water getild worden. Ze moest en zou het volbrengen, en dat deed ze. Dat typeert haar kracht”, zegt Cora van Triest.
Ongelofelijke energie
Petra ging ervoor, zegt collega Feike Bergsma. “Ze had een ongelofelijke energie. En je wist, als zij achter je stond, dan had je een echt een goede aan haar.” Bij evenementen van de opleiding Facility Management mocht Bergsma vaak het formele praatje doen. “Zij deed dan de frivole toespraken, of stond te keten met het publiek.” Tijdens het veertigjarig jubileum van Facility Management slaagde ze er zo’n beetje persoonlijk in cabaretier en presentator Dolf Jansen naar Saxion te halen. “Ik zie haar nog zo staan glunderen.”
De door collega's georganiseerde wandeling van brug tot brug ter herinnering duurt ongeveer een uur, maar er is voor vierentwintig jaar docentschap van Petra herinneringen aanwezig. Van haar extravagante schoenen (‘Ze droeg altijd heel spannende schoenen’), tot de geitenpaadjes die ze op Saxion bewandelde (‘Af en toe kwam je in een geïmproviseerde situatie terecht’), hoe ze hield van ‘niet lullen, maar poetsen’ en de enorme bijdrage die ze had aan het alumni-netwerk van Facility Management. “Daar was zij instrumenteel in”, zegt Bas Jansen.
Stuiterend
Wat Feike Bergsma nog levendig voor zich ziet: hoe de door verschillende collega’s als ‘lichtelijk chaotisch’ omschreven Petra regelmatig de docentenkamer kwam binnen stuiteren. “Puur van enthousiasme. Dat studenten zo onbevangen konden reageren.” Ze was iemand die zichzelf heel erg kon verbazen, zegt hij. “Ja, ook over dingen die af en toe anders moesten kunnen.” Die passie, die ze zelf had, die wilde ze volgens hem doorgeven aan de studenten. Bergsma: “In die zin leeft ze ook gewoon door, in de studenten.”
Zoals in Hans Broeksema, nu projectcoördinator op de Veluwe, maar in 2016 nog student Facility Management. Als je je bij Petra Hillenius in de kijker had gespeeld, mocht je mee met de ouderejaars, zegt hij. “En geloof me, dat wilde je zijn. Waarom? Nou, soms kon het ook enorm keten zijn.” Via een studievriend, die zich blijkbaar al in de kijker had gespeeld, raakte hij met haar in gesprek. “En voor ik het wist, zei ze: jij moet ook gewoon mee.”
Zoete inval
Bij Petra thuis kon het soms een zoete inval zijn, zeggen andere oud-studenten. Soms met studenten die al wel zes of zeven jaar afgestudeerd waren, en die langs kwamen voor een koffie en een biertje. Altijd enorm gezellig, vaak aan een lange tafel. “Het paste allemaal net.”
Broeksema mocht in 2016 als ouderejaars mee naar Scheveningen, waar de Olympic Experience was. Een groot evenement (dagelijks 6.000 bezoekers) om Nederlandse fans de Olympische spelen te laten meebeleven. Broeksema doet onder meer de vrijwilligerscoördinatie.
Het is een ervaring die hem altijd bij zal blijven. Letterlijk, want hij draagt tijdens de wandeling, bijna zes jaar later, een Olympische rugzak, die hij van Petra’s partner kreeg. “De impact die Petra had, die blijft je altijd bij. Ze is zo iemand die af en toe in mijn gedachten voorbij komt. Zij had een ontzettend sterk karakter, ik had nog nooit zo’n duidelijke lerares gehad. Onder haar kwam ik echt tot ontplooiing.”
Facility Management gaat zich inzetten voor NL Doet
De herinneringswandeling en bijeenkomst waren niet toevallig op Wereld ALS Dag, de progressieve spierziekte waaraan Petra Hillenius in 2019 aan overleed. Ter nagedachtenis aan Petra Hillenius gaat de opleiding Facility Management zich jaarlijks inzetten voor NL Doet, zegt Arrien Termaat, een van de organisatoren van de herinneringstocht. “We gaan vanaf volgend jaar opleidingsbreed met alle studenten actief deelnemen aan NL Doet onder de naam FM Doet. Een initiatief dat door Petra een warm hart werd toegedragen en past bij haar motto “Niet lullen, maar poetsen!”
Gerelateerde artikelen
Pretty in Pink! How Talida makes everything cute and everything 'her'
Explore the safe space of Talida Daoud (20), a Biology & Medical Laboratory Research student at Saxion. Despite settling into her space just a couple of months ago, she transformed her room into a girly paradise, glowing with personal charm and thrifted treasures! Between vintage lamps, lots of pink, flowers, ruffles, and spring vibes. Discover how she uses her limited space for self-expression and what the importance of individuality and expression means to her.
Pretty in Pink! Hoe Talida ondanks beperkte ruimte alles schattig en helemaal ‘van haar’ maakt
Ontdek het roze nestje van Talida Daoud (20), studente Biologie & Medisch Laboratoriumonderzoek aan Saxion. Hoewel ze nog maar een paar maanden geleden in haar kamer trok, heeft ze die omgetoverd tot een meisjesparadijs, vol persoonlijke charme en kringloopschatten. Een verhaal tussen vintage lampen, veel roze, bloemen, ruches en lente-vibes. “Ik probeer van alles mijn vibe te maken.”
Column: Uitgestorven
In het Franse Turckheim in de Elzas bestaat hij nog: de enige overgebleven nachtwaker van de Elzas. Dit prachtige stadje staat vol met gekleurde vakwerkhuisjes, het ene nog ouder dan het andere en vooral gemaakt van heel veel brandbaar hout.