Het begon voor Gert Talens in februari 2020 met een kleine keelpijn, en resulteerde in langdurige ziekte. De docent natuur en techniek zat maar liefst zeven maanden thuis met coronaklachten. In deze sombere periode besloot hij om verhalen te schrijven, iedere week. Over zijn jeugd, zijn werk als docent en actuele gebeurtenissen. Inmiddels schreef hij meer dan honderd verhalen. Een selectie bundelde hij in een boek, dat binnenkort uitkomt.
SaxNow sprak Talens toen hij net weer begon met lesgeven, na een lange periode van ziekte. Inmiddels zijn we iets meer dan twee jaar verder, en is hij blij om te zeggen dat hij er weer volledig bovenop is. Talens kijkt terug op de periode van herstel als somber en onzeker. “Ik dacht soms: dit gaat nooit meer goedkomen. Ik had geen vertrouwen meer in mijn eigen lichaam. En dat terwijl ik normaal gesproken een heel optimistisch persoon ben.”
Om weer grip te krijgen op zijn mentale veerkracht, besloot Talens zichzelf aan het werk te zetten. Het idee: iedere week een kort verhaal schrijven om te plaatsen op zijn website. Zo gezegd, zo gedaan. Talens: “Ik herinner me het eerste verhaal dat ik schreef nog goed: ‘gevlinderfladder’. Ik liep een rondje over de polder achter mijn huis, en er fladderde een vlindertje naast me. Ik was zwaarmoedig, eigenlijk precies het tegenovergestelde van wat een vlinder is: licht en vrolijk. Toen dacht ik: ik kan er ook voor kiezen om zo te zijn.”
Onderbewustzijn
Dit was in september 2020, dus we zijn inmiddels heel wat weken en verhalen verder. Een vriend van hem kwam met het idee kwam om deze verhalen te bundelen en als boek uit te geven. “Ik had eigenlijk nooit de intentie om een boek te schrijven. Toch vond ik laatst een oud dagboek terug, daarin stond: ‘later ga ik een boek schrijven’. Dus misschien is het toch altijd in mijn onderbewustzijn blijven hangen.”
De verhalen in zijn boek lopen uiteen qua onderwerpen. Zijn favoriete verhalen gaan over de lol die hij heeft met de caissière bij de Jumbo. Het zegt iets over zijn schrijfproces. “Ik probeer de verhalen te koppelen aan iets dat gebeurde in die week, en hoe ik daarover denk.” Maar ook serieuze onderwerpen worden omgezet tot verhalen. Bijvoorbeeld over actualiteiten zoals de oorlog in Oekraïne, over docentschap maar ook over hele persoonlijke dingen, zoals familiekwesties. Dat laatste is het spannendst om te schrijven. “Mijn moeder zegt: ‘doe maar niet, dit is alleen van ons’, maar mijn vader zegt dat het júist mijn verhalen zijn om te vertellen.”
Iedere week
De reacties op zijn verhalen zijn positief, vooral in Dronten. “Zeker zo’n driehonderd mensen lezen iedere week mijn verhalen.” Ook op Saxion worden zijn verhalen positief ontvangen. “Laatst zei een student tegen me: ‘Ik wil ook een boek schrijven’. Dat soort reacties doen me goed.”
De titel van zijn boek, ‘Kunnen we het nog aan?’, staat in contrast met de foto op de omslag. “Ik was met mijn vrouw aan zee, en mijn favoriete bezigheid is om te dobberen. Tenen boven water, blik omhoog. Op dat soort momenten dacht ik aan alle ellende in de wereld, alle boze mensen met meningen. Kunnen we dat nog aan? Laten we allemaal wat liever voor elkaar zijn.”
Op zaterdag 15 april om 11 uur in de FlevoMeer Bibliotheek van Dronten wordt het eerste exemplaar van zijn boek aangeboden aan de burgemeester. Talens zal hier enkele verhalen voordragen en er is muziek van Drontense zangeres Karianne.
Wie nieuwsgierig is naar het boek, kan in de docentenkamer (A4.66) in Deventer een boek inkijken of een eigen exemplaar bestellen.
Gerelateerde artikelen
Zes gouden tips voor ‘als de pleuris uitbreekt’ (met dank aan de laatste Studium Generale)
Tijdens de Studium Generale van gisteren kreeg het publiek antwoord op de vraag: verdwaald – hoe red jij jezelf zonder internet, voedsel en water? SaxNow zette de ultieme tips van professioneel wildplukker Edwin Flores en navigeerexpert Michel van Dongen voor je op een rij in een mini-survivalgids. Handig, mocht je ooit moeten overleven “als de pleuris uitbreekt in Nederland,” zoals presentator Richard Engelfriet het noemde.
Teleurstelling in Deventer: geen ‘groene, parkachtige’ omgeving achter Saxion, maar een parkeergarage
Saxion is teleurgesteld door de plannen voor een tijdelijke parkeergarage achter de hogeschool in Deventer. Daarmee gaat voorlopig een streep door een scenario waarin het gebied tussen Saxion en spoor zou transformeren in een soort groene, parkachtige omgeving. Daarvoor had de hogeschool, samen met buren Tauw en Aventus, juist gepleit bij de gemeente. “Dit staat ver af van wat we met elkaar voor ogen hadden.”
Column: Prioriteiten
Hoger onderwijs is voor 90 procent kennisoverdracht en vaardigheden aanleren en voor het overige deel pedagogiek. En misschien wel de meest cruciale les die wij studenten op dat laatste gebied meegeven is leren prioriteiten te stellen, en dan bij voorkeur ook nog de juiste.