Docente Evelien Hengstman wint goud bij WK tafeltennis; “Het spel is een belangrijke bijzaak in mijn leven”
In het dagelijks leven is Evelien Hengstman docent op Saxion, maar daarnaast is ze een begenadigd tafeltennisster: ze staat op dit moment 17e op de Nederlandse damesranglijst. Afgelopen weekeinde leverde ze in Rome een prestatie van formaat: ze haalde tijdens de WK Masters goud met haar partner Cédric Merchez in de klasse 45 tot 49 jaar, en in het enkelspel bereikte ze de laatste 8. “Maar het gezin staat wel op één”.
Hengstman, docent Sociaal Juridische Dienstverlening, speelt al bijna een leven lang op het hoogste niveau. Ze begon als zesjarige en werd tot zeven keer toe Nederlands jeugdkampioen, speelde in het Nederlandse team en stond in de top 15 van Europa. Zeker in die tijd draaide haar leven om de tafel. “Je traint ontzettend veel en reist het land door voor wedstrijden en toernooien”, zegt ze. “Dat is nu anders, je leunt meer op de ervaring die je hebt.”
Maar fanatiek, dat blijft ze. Vorig jaar werd ze Europees kampioen bij de veteranen (45+) in Noorwegen, en dit weekeinde haalde ze dus weer eremetaal. Dat was onder zware omstandigheden, vertelt ze. “Het was bloedheet en je maakt lange dagen. Dat was wel echt pittig.” En, logisch op dit niveau, de competitie voor de prijzen was groot. “Je speelt tegen de beste speelsters in mijn leeftijdscategorie, ook tegen Aziatische dames. In totaal deden er spelers uit 101 landen mee.”
Mentaal spelletje
Haar speelstijl omschrijft ze als verdedigend. Voor de kenners: haar batje heeft op de backhand noppen, die de topspin van de meer aanvallend speler neutraliseert. En de sport zelf noemt ze een ‘mentaal spelletje’. “Het is een pittige sport, heel erg technisch, maar ook tactiek is belangrijk. En het is een reactie-spel, waar veel inzet voor nodig is.”
Tegenwoordig is tafeltennis een belangrijke bijzaak in het leven. Ze heeft een gezin, met twee dochters van 18 en 16 jaar oud. “Het gezin komt natuurlijk op één, en ook je werk is belangrijk”, zegt ze. Haar sport en het werk zijn goed te combineren, mits ze dat goed organiseert. “De collega’s en de teamleiding steunen me, en dat is ook wel nodig. Je wil ook niet dat collega’s extra werk hebben omdat ik weg ben. Dus in de weekenden en avonden maak ik ook mijn uren.”
En komend schooljaar wordt het tafeltennis wat beter te combineren met het werk en het gezin. Hengstman speelde de afgelopen drie seizoenen nog in Leiden, maar ze gaat eredivisie spelen voor Trias in Twello. “Dat scheelt natuurlijk nogal in reistijd”, zegt ze. Trias noemt ze een mooie club, met goede spelers. “Het is mooi om te zien dat er in de jeugd echt talent rondloopt.”
Jeugd enthousiast maken
Het spelletje gaat haar aan het hart. Ze ziet dat de belangstelling voor tafeltennis terugloopt. “Eerder had je echte grootheden in het spel, ook in Nederland.” Bijvoorbeeld Bettine Vriesekoop, die in de wereldtop speelde en prijzen won. “Die grootheden heb je nodig om de mensen, en vooral de jeugd enthousiast te krijgen voor de sport. Maar er komt een goede lichting aan.”
Daar moet wel in geïnvesteerd worden, vindt Hengstman. “Je moet als jeugdspeler de mogelijkheid hebben om internationaal te spelen. Tegenwoordig wordt er nog maar weinig gefinancierd, waardoor je afhankelijk bent van een goede sponsor. Daarmee gaat de sport meer richting het tennis, en wordt het spelen op niveau meer voor een enkeling. Dat vind ik wel echt jammer, wat tafeltennis is een mooie sport, voor iedereen.”
Gerelateerde artikelen
Evi komt eten bij Lotte: spillearmpje meets fitgirl
Ik ben zelf een type spillearmpjes met kippenkracht. Dus wordt het in deze aflevering een confronterend bezoekje. Ik eet bij Commerciële Economie-studente Lotte Kanger (21). Zij schreef haar eigen kookboek, waarin het draait om eiwitten en weinig calorieën. We pellen pistache, knippen spek -ja echt- en ik beleef ongemakkelijke momenten.
Onbezongen held Gerrit Beumkes: “Een kop koffie is vaak al genoeg voor een glimlach”
Iedereen die het hoofdgebouw van Saxion in Enschede betreedt, loopt vroeg of laat tegen hem aan. Gerrit Beumkes (61) is een bekend gezicht achter de receptie, al had hij dat zelf nooit verwacht. Het belangrijkste wapen van deze onbezongen held? Een kop koffie. Daarmee lost hij – bijna- alles op, van chagrijn tot een gebroken kunstgebit.
“Disproportioneel en ingrijpend in dagelijks (werk)leven”; medewerkers vragen CvB om invoering Mobile Application Manager stop te zetten
Zet de invoering van Mobile Application Management, dat zowel op werk- als privétoestellen die Saxion-apps gebruiken, per direct on hold. Dat vraagt een groep medewerkers van de academie Mens en Maatschappij aan het college van bestuur. Zij voelen zich overvallen door nieuwe beperkingen, zoals het blokkeren van de integratie van de werkagenda in de privéagenda. “Wij ervaren deze maatregel als disproportioneel en ingrijpend in ons dagelijks (werk)leven”, schrijven ze in een e-mail. Het CvB zegt het signaal serieus te nemen, en gaat evalueren.