Column: Gebruik je stem
Elçin Çoraklar is niet alleen eerstejaars creative business-student, maar werkt sinds kort ook bij een meubelzaak. Daar vraagt haar baas om haar Turkse naam niet vermelden bij het contact met een klant. “Dat komt misschien raar over.”
Op de vroege maandagochtend komt mijn baas langs om wat dingen te bespreken voor de nieuwe website. We hebben het over de nieuwe artikelen die op de site moeten komen. Ondertussen onderhandel ik met een klant over een kast op Marktplaats. “Vind je het erg als ik mijn naam onder de berichten en e-mails zet? Of zal ik het gewoon houden bij de bedrijfsnaam?”, vraag ik mijn baas, terwijl ik een bericht naar de klant typ.
Hij kijkt op en zegt: “Hou het maar bij de bedrijfsnaam, het zou raar overkomen als mensen een Turkse naam zien.”
Ik stop met typen. Ik ben sprakeloos en probeer me te realiseren wat mijn baas nou eigenlijk zei. “Hoezo?”, vraag ik, terwijl ik nog steeds naar mijn laptop tuur. “Je weet wel, als ze een buitenlandse naam zien kan het zijn dat ze er niks mee te maken willen hebben”, antwoordt hij.
Ik voel me zo machteloos en als ik bedenk dat het waar kan zijn wat hij zegt, doen zijn woorden pijn. “Ik bedoel het niet gemeen, ik wil alleen zeggen dat er zulke mensen bestaan.” In mijn ooghoeken zie ik hem glimlachen, onschuldig zo lijkt het. Ik kijk hem aan en zeg niks. Ik tik verder en sluit het bericht af met alleen de bedrijfsnaam, niet mijn eigen naam.
Zijn woorden spoken de hele dag door mijn hoofd. Het is niet de eerste keer dat ik hoor dat mijn naam iets doet met mensen. Ik weet ook dat als ik een Nederlandse naam had dat mijn leven in Nederland makkelijker zou zijn. Mijn cv zou vaker bekeken worden en ik zou sneller aan een stage of baan komen.
Ik geloof dat mijn baas en veel anderen geen kwade bedoelingen hebben met dit soort uitspraken. Ik zie het als een gevalletje van onwetendheid en naïviteit. Het is de harde realiteit dat stelselmatig racisme al decennialang bestaat. En dat sommige mensen dit niet willen zien betekent niet dat ik het moet accepteren.
De volgende dag bel ik mijn baas en vertel hem dat ik het jammer vond dat hij zo denkt over het vermelden van mijn naam. “Als je moeite hebt bij het zien van een buitenlandse naam, of denkt dat je klanten kwijt zult raken als mensen mijn naam lezen, is het beter als je werkt met iemand waarvan de naam mensen niet afschrikt”, zeg ik hem.
Ik hoor hem diep ademen. “Je hebt gelijk”, zegt hij. Daar heb je het dan, het einde van mijn korte carrière als e-commerce-medewerker. “Zet je naam er maar bij. Als ik klanten kwijtraak omdat ze niet tegen jouw naam kunnen, dan is dat maar zo. Ik vind dat je een mooie naam hebt”, zegt hij. Mijn mond valt open. Deze reactie had ik totaal niet verwacht.
Wat ik van deze opmerking leerde, is dat het belangrijk is je stem te laten horen als iets jou niet bevalt. Hoor je een opmerking, grap of hint over je afkomst of persoonlijkheid: trek je bek los! Zeg er wat van. Geloof me: het is niet altijd makkelijk om te zeggen hoe iets jou laat voelen, maar het is wel de enige manier om ervoor te zorgen dat zoiets anderen niet overkomt.
Gerelateerde artikelen
Saxion wil minder ‘onnodig’ liftgebruik, maar daar zit in de praktijk niet iedereen op te wachten
Stickers op de deuren van liften in het hoofdgebouw in Enschede moeten ervoor zorgen dat die minder ‘onnodig’ gebruikt worden. Studenten en medewerkers van Saxion gaan dan hopelijk vaker met de trap, in plaats van met de lift, is het idee. Dat is gezonder, duurzamer, en zorgt ervoor dat de lift beschikbaar is voor mensen die echt niet zonder kunnen, zoals mensen met een beperking, of huismeesters. Maar komt die boodschap ook echt over? “Ik heb een hele dag erop zitten, dan ga ik lekker met de lift naar beneden.”
Duurzame pop-up shop; “Waarom iets nieuw kopen als je het hier ook gratis kan meenemen?”
Volg de handgeschreven bordjes met pijlen en je komt uit bij de pop-up shop, op de derde verdieping van Haanstra in het hoofdgebouw van Saxion Enschede. De aankomende tijd kunnen studenten en medewerkers hier terecht om (gratis) te winkelen, spullen te doneren, te praten over duurzaamheid of gewoon voor de gezelligheid. Social Work-docent en initiatiefnemer Fransje Immink: “Iemand anders z’n zooi kan precies zijn wat je zelf zoekt.”
Kort geding over wc-papier: aanbesteding rolt uit tot ingewikkelde kwestie
Wie mag het wc-papier van Saxion de komende jaren leveren? Leverancier Elis Nederland stapte naar de rechter, omdat Saxion volgens het bedrijf bij de voorlopige gunning van de levering van sanitaire voorzieningen aan concurrent CWS zijn eigen regels niet volgde. De voorzieningenrechter is het daarmee eens. Als Saxion de opdracht nog wil verstrekken, dan moet het die alsnog aan Elis gunnen.