Elçin Çoraklar is niet alleen eerstejaars creative business-student, maar werkt sinds kort ook bij een meubelzaak. Daar vraagt haar baas om haar Turkse naam niet vermelden bij het contact met een klant. “Dat komt misschien raar over.”
Op de vroege maandagochtend komt mijn baas langs om wat dingen te bespreken voor de nieuwe website. We hebben het over de nieuwe artikelen die op de site moeten komen. Ondertussen onderhandel ik met een klant over een kast op Marktplaats. “Vind je het erg als ik mijn naam onder de berichten en e-mails zet? Of zal ik het gewoon houden bij de bedrijfsnaam?”, vraag ik mijn baas, terwijl ik een bericht naar de klant typ.
Hij kijkt op en zegt: “Hou het maar bij de bedrijfsnaam, het zou raar overkomen als mensen een Turkse naam zien.”
Ik stop met typen. Ik ben sprakeloos en probeer me te realiseren wat mijn baas nou eigenlijk zei. “Hoezo?”, vraag ik, terwijl ik nog steeds naar mijn laptop tuur. “Je weet wel, als ze een buitenlandse naam zien kan het zijn dat ze er niks mee te maken willen hebben”, antwoordt hij.
Ik voel me zo machteloos en als ik bedenk dat het waar kan zijn wat hij zegt, doen zijn woorden pijn. “Ik bedoel het niet gemeen, ik wil alleen zeggen dat er zulke mensen bestaan.” In mijn ooghoeken zie ik hem glimlachen, onschuldig zo lijkt het. Ik kijk hem aan en zeg niks. Ik tik verder en sluit het bericht af met alleen de bedrijfsnaam, niet mijn eigen naam.
Zijn woorden spoken de hele dag door mijn hoofd. Het is niet de eerste keer dat ik hoor dat mijn naam iets doet met mensen. Ik weet ook dat als ik een Nederlandse naam had dat mijn leven in Nederland makkelijker zou zijn. Mijn cv zou vaker bekeken worden en ik zou sneller aan een stage of baan komen.
Ik geloof dat mijn baas en veel anderen geen kwade bedoelingen hebben met dit soort uitspraken. Ik zie het als een gevalletje van onwetendheid en naïviteit. Het is de harde realiteit dat stelselmatig racisme al decennialang bestaat. En dat sommige mensen dit niet willen zien betekent niet dat ik het moet accepteren.
De volgende dag bel ik mijn baas en vertel hem dat ik het jammer vond dat hij zo denkt over het vermelden van mijn naam. “Als je moeite hebt bij het zien van een buitenlandse naam, of denkt dat je klanten kwijt zult raken als mensen mijn naam lezen, is het beter als je werkt met iemand waarvan de naam mensen niet afschrikt”, zeg ik hem.
Ik hoor hem diep ademen. “Je hebt gelijk”, zegt hij. Daar heb je het dan, het einde van mijn korte carrière als e-commerce-medewerker. “Zet je naam er maar bij. Als ik klanten kwijtraak omdat ze niet tegen jouw naam kunnen, dan is dat maar zo. Ik vind dat je een mooie naam hebt”, zegt hij. Mijn mond valt open. Deze reactie had ik totaal niet verwacht.
Wat ik van deze opmerking leerde, is dat het belangrijk is je stem te laten horen als iets jou niet bevalt. Hoor je een opmerking, grap of hint over je afkomst of persoonlijkheid: trek je bek los! Zeg er wat van. Geloof me: het is niet altijd makkelijk om te zeggen hoe iets jou laat voelen, maar het is wel de enige manier om ervoor te zorgen dat zoiets anderen niet overkomt.
Gerelateerde artikelen
Netwerk ‘Werken met een beperking’; “Betrek ons meer bij ontwikkelingen en besluiten”
Als het gaat om inclusie van medewerkers met een beperking kan er op Saxion best wat beter. Die indruk blijft hangen na een medewerkersbijeenkomst voor collega’s met een beperking, waar SaxNow op uitnodiging mocht meekijken. Volgens deze medewerkers wordt vaak pas aan hen gedacht als ze zelf aan de bel trekken. “Op een gegeven moment hoop je dat het andersom wordt.”
Student werktuigbouwkunde verliest zaak rond onvoldoende voor afstuderen: ‘geen twijfels over onafhankelijkheid of deskundigheid’
Al langer dan een jaar is er gedoe rond het afstuderen van een hoogbegaafde student werktuigbouwkunde. Nu oordeelt het College van Beroep voor de Examens (Cobex) dat de examencommissie van LED zorgvuldig handelde bij zijn beoordeling. De onvoldoende die de student kreeg blijft daarom staan. Volgens het Cobex is er bovendien geen enkele aanleiding om te twijfelen aan de deskundigheid of onafhankelijkheid van zijn begeleider.
Bekentenis en Turnitin-rapport funest voor studente in fraudezaak, examencommissie handelde niet onredelijk
Volgens het College van Beroep voor de Examens (Cobex) is bewezen dat een studente fraudeerde bij haar verslag van de minor Prestatiepsychologie. De sanctie die ze daarvoor kreeg van de examencommissie van de AMA blijft daarom staan. Een bekentenis van de studente speelt een belangrijke rol bij dat oordeel.