Ik wil het hebben over mijn studententijd, die de mooiste periode van mijn leven zou moeten zijn, maar niet is.
Oké, dat klinkt misschien een beetje te dramatisch. Laat ik het anders verwoorden. Ik heb tot dusver zeker genoten van mijn studietijd, maar ik ben voorzichtig in het gebruik van de overtreffende trap. Want als dit mijn piekjaren zijn, hoe zou het leven hierna dan zijn?
Naar mijn idee ligt er nog genoeg moois in het verschiet: carrière maken, reizen, een huis kopen… En als dit kennelijk niet opweegt tegen mijn studententijd, haal ik er nu dan wel het maximale uit (wat dat dan moge zijn)? Ik feest nauwelijks en neem ook geen deel aan het verenigingsleven. Heb ik wel écht gestudeerd?
‘Geniet er maar van,’ klinkt het vaak vanuit de voorgaande generaties. ‘Voor je het weet ga je aan het werk en is het uit met de pret.’ Tja, waarom piekeren we ook eigenlijk over studiepunten en beoordelingen, oplopende schulden of het combineren van een bijbaan en voltijd opleiding? Drink er liever eentje! Of twee. Nu kan het, ‘want je bent nog jong.’
Alsof je het leuk móet hebben zolang het kan, terwijl studeren al genoeg druk en onzekerheden met zich meebrengt. Ik geef toe; mijn eerste jaar verschilt duidelijk van nu, een paar maanden voor mijn afstudeertraject. In plaats van te zwemmen in de vrije tijd hoop ik er tegenwoordig af en toe in te kunnen pootjebaden. Mijn e-mail telt langzaamaan meer schermuren dan Instagram, en op financieel gebied verandert er van alles. In die zin zou ik zeggen: ja, ik begin de mantra ‘de mooiste periode van je leven’ meer te begrijpen, maar nee, ik noem het nog steeds niet zo.
Begrijp me niet verkeerd. Ik wil absoluut geen negatief stempel op mijn studententijd drukken. Integendeel, ik blik met een brede glimlach terug op gemaakte vriendschappen en gezamenlijk gevierd studiesucces. Maar deze tijd beschouwen als de beste tijd voelt als het wegstrepen van hoop op beter.
Ik ben pas net begonnen aan mijn twintiger jaren. Ik wil me niet mentaal moeten voorbereiden op een permanente downgrade. Ik wil blijven uitkijken naar mooier, naar meer groei en naar nieuwe fases! Dus: leuk was het zonder twijfel, maar wie ben ik om het straks niet nog leuker te maken?
Gerelateerde artikelen
Saxion sluit 2024 af met 7,5 miljoen in de plus; maar bezuinigingen blijven nodig
Waar een negatief resultaat van 3 ton begroot was, sluit Saxion 2024 af met een overschot van 7,5 miljoen euro. Dat blijkt uit het onlangs gepubliceerde jaarverslag. Het bedrag is toegevoegd aan de reserves, die daarmee groeien naar 123 miljoen. Maar de financiële zorgen en de miljoenenbezuinigingen blijven bestaan. Bestuurder Richard Wielinga: “Voor 2025 lijken we uit te komen op een negatief resultaat.”
Strengere regels rondom alcohol; voor 16 uur geen druppel en alcoholvrije diploma-uitreikingen
Saxion heeft na evaluatie een nieuwe versie van het alcoholbeleid vastgesteld, dat verder gaat dan het beleid uit 2023. De studieverenigingen mochten al geen alcoholische dranken nuttigen voor 16 uur in de verenigingsruimte, dat geldt nu voor iedereen binnen Saxion – ook medewerkers en bezoekers. Ook diploma-uitreikingen zijn voortaan alcoholvrij en alcohol als relatiegeschenk is verleden tijd.
Weinig betrokkenheid? Student Marcel vervult op Saxion zo’n beetje elke rol die je maar kunt bedenken
Waar de hogeschool vaak moet schrapen om studenten te vinden voor functies, vervult Toegepaste Psychologiestudent Marcel van Dongen een enorm aantal rollen in het hart van Saxion. In zijn tweede jaar ontdekte hij dat hij er ‘wel wat bij kon doen’ en dat liep een beetje uit de hand. “Overal aangenomen worden was ook niet helemaal de bedoeling.”