Column: mooiste tijd?
Ik wil het hebben over mijn studententijd, die de mooiste periode van mijn leven zou moeten zijn, maar niet is.
Oké, dat klinkt misschien een beetje te dramatisch. Laat ik het anders verwoorden. Ik heb tot dusver zeker genoten van mijn studietijd, maar ik ben voorzichtig in het gebruik van de overtreffende trap. Want als dit mijn piekjaren zijn, hoe zou het leven hierna dan zijn?
Naar mijn idee ligt er nog genoeg moois in het verschiet: carrière maken, reizen, een huis kopen… En als dit kennelijk niet opweegt tegen mijn studententijd, haal ik er nu dan wel het maximale uit (wat dat dan moge zijn)? Ik feest nauwelijks en neem ook geen deel aan het verenigingsleven. Heb ik wel écht gestudeerd?
‘Geniet er maar van,’ klinkt het vaak vanuit de voorgaande generaties. ‘Voor je het weet ga je aan het werk en is het uit met de pret.’ Tja, waarom piekeren we ook eigenlijk over studiepunten en beoordelingen, oplopende schulden of het combineren van een bijbaan en voltijd opleiding? Drink er liever eentje! Of twee. Nu kan het, ‘want je bent nog jong.’
Alsof je het leuk móet hebben zolang het kan, terwijl studeren al genoeg druk en onzekerheden met zich meebrengt. Ik geef toe; mijn eerste jaar verschilt duidelijk van nu, een paar maanden voor mijn afstudeertraject. In plaats van te zwemmen in de vrije tijd hoop ik er tegenwoordig af en toe in te kunnen pootjebaden. Mijn e-mail telt langzaamaan meer schermuren dan Instagram, en op financieel gebied verandert er van alles. In die zin zou ik zeggen: ja, ik begin de mantra ‘de mooiste periode van je leven’ meer te begrijpen, maar nee, ik noem het nog steeds niet zo.
Begrijp me niet verkeerd. Ik wil absoluut geen negatief stempel op mijn studententijd drukken. Integendeel, ik blik met een brede glimlach terug op gemaakte vriendschappen en gezamenlijk gevierd studiesucces. Maar deze tijd beschouwen als de beste tijd voelt als het wegstrepen van hoop op beter.
Ik ben pas net begonnen aan mijn twintiger jaren. Ik wil me niet mentaal moeten voorbereiden op een permanente downgrade. Ik wil blijven uitkijken naar mooier, naar meer groei en naar nieuwe fases! Dus: leuk was het zonder twijfel, maar wie ben ik om het straks niet nog leuker te maken?
Gerelateerde artikelen
Saxion wil minder ‘onnodig’ liftgebruik, maar daar zit in de praktijk niet iedereen op te wachten
Stickers op de deuren van liften in het hoofdgebouw in Enschede moeten ervoor zorgen dat die minder ‘onnodig’ gebruikt worden. Studenten en medewerkers van Saxion gaan dan hopelijk vaker met de trap, in plaats van met de lift, is het idee. Dat is gezonder, duurzamer, en zorgt ervoor dat de lift beschikbaar is voor mensen die echt niet zonder kunnen, zoals mensen met een beperking, of huismeesters. Maar komt die boodschap ook echt over? “Ik heb een hele dag erop zitten, dan ga ik lekker met de lift naar beneden.”
Duurzame pop-up shop; “Waarom iets nieuw kopen als je het hier ook gratis kan meenemen?”
Volg de handgeschreven bordjes met pijlen en je komt uit bij de pop-up shop, op de derde verdieping van Haanstra in het hoofdgebouw van Saxion Enschede. De aankomende tijd kunnen studenten en medewerkers hier terecht om (gratis) te winkelen, spullen te doneren, te praten over duurzaamheid of gewoon voor de gezelligheid. Social Work-docent en initiatiefnemer Fransje Immink: “Iemand anders z’n zooi kan precies zijn wat je zelf zoekt.”
Kort geding over wc-papier: aanbesteding rolt uit tot ingewikkelde kwestie
Wie mag het wc-papier van Saxion de komende jaren leveren? Leverancier Elis Nederland stapte naar de rechter, omdat Saxion volgens het bedrijf bij de voorlopige gunning van de levering van sanitaire voorzieningen aan concurrent CWS zijn eigen regels niet volgde. De voorzieningenrechter is het daarmee eens. Als Saxion de opdracht nog wil verstrekken, dan moet het die alsnog aan Elis gunnen.