Column: Iets meer jij
Een wonderlijk fenomeen in het dagelijks leven vind ik toch wel dat allerlei onderdelen van de digitale werkelijkheid mij begroeten alsof ze een persoon zijn. Personificatie heet dit ook wel vanuit de taalkunde, een vorm van beeldspraak. Dit wordt vaak foutief gedaan, bijvoorbeeld als studenten opschrijven: ‘hun onderzoek laat zien dat…’, terwijl zíj natuurlijk iets laten zien door middel van hun onderzoek, maar dat is wel erg taalazijnzeikerig.
Avocado’s en ander rijp fruit en groente doen er ook aan door de sticker eat me. En dus ook websites. Wanneer je via een willekeurige tegel wordt doorgesluisd naar weer een ander Saxion systeem, is de begroeting verschillend. De Selfserviceportal en Reisbalans doen niet aan groeten, maar er zijn ook beleefdere systemen, zoals AFAS. Daar werd ik keurig getrakteerd op een ‘Goedemiddag Kim’ (nu moet ik toch ook een keer de proef op de som nemen, ’s nachts inloggen en dan kijken of ik een Goedenacht krijg).
Als je een declaratie moet indienen en je weet niet precies waar dit moet, is de wondere wereld van AFAS sowieso het ontdekken waard. Bij mij gebeurde dit per toeval. Ik wist namelijk niet zo goed waar mijn declaratie onder viel, hij kon namelijk best wel onder meerdere kopjes vallen. Ik ben uiteindelijk maar gegaan voor ten gunste van studenten, de veilige keuze.
Rechts onder in mijn scherm zag ik het kopje ‘Iets meer jij’. Op dit moment geef ik filosofie, dus mijn oog bleef eraan haken en ik kreeg er meteen een heleboel vragen bij. Wie ben ik eigenlijk? En wat is meer ik? Ietsje meer ik? Is dit een schaal? Als een jij altijd in ontwikkeling is, hoe kun je dan meer jij zijn? Als je bewust probeert meer jij te zijn, ben je dan nog wel authentiek? Als ik een week lang twee schnitzels op een dag ga eten, ben ik dan ook meer ik? En is er in tijden van bezuiniging eigenlijk niet juist behoefte aan mínder ik?
Saxion geeft in ieder geval een aantal richtingen om wat meer jij te worden. Er is een HR-menukaart waarin alle loopbaansmaken smakelijk worden opgedist. Loopbaanadvies, gesprekken, coaching bij financiële zaken, Saxion Academy, en Iets meer jij. En die laatste klikt dan door naar weer een eigen website Iets meer jij | Vitaal werken (zonder begroeting overigens).
Daar is er een Iets meer jij jaarkalander, een eigen mailadres en een Iets meer jij marktplaats. Op die marktplaats kunnen collega’s buiten het werk met elkaar verbinden en hun horizon verbreden door hun liefhebberijen te delen. Sympathiek. Ik ben momenteel wel op zoek naar iemand die zijn klushobby (en dan het liefst keukeninstallatie en leidingwerk) wil ruilen met mijn kijken naar de livestream van de visdeurbel. Op de foto die boven de marktplaats staat, lijkt het trouwens alsof aspergesnuiven ook een liefhebberij is van collega’s.
Iets meer jij kun je trouwens dan weer declareren via AFAS.
Rubrieken
Gerelateerde artikelen
Column: Kerstverhaal
Ik moet een jaar of zeven of acht geweest zijn toen ik mijn allereerste verhaal publiceerde, in de schoolkrant van o.b.s De Bonkelaar half jaren ’90 in een kinderhandschrift met lange lussen. De titel weet ik niet helemaal meer precies, volgens mij ‘Het eenzame kerstboompje’.
Column: Agendahedonisme
Omdat ik tegenwoordig in de lange grijze wandelgang op weg naar boven mijn tag moet bliepen om mijn kantoor binnen te kunnen, viel mijn oog op de spreuk ‘Uniek, dat doen we samen’. Mijn hoofd is eigenlijk op het moment veel te vol voor allerlei existentiële vragen, maar toch kwamen ze meteen naar boven: ‘Kun je eigenlijk wel uniek doen als een soort werkwoord, als we samen uniek doen, is het dan nog wel uniek en wat is dat eigenlijk, uniek?’
Column: Taalcuriositeit
Het komt vast niet als een verrassing dat ik een groot liefhebber ben van allerlei taalfenomenen. Als docent kom ik regelmatig prachtige taalcuriositeiten tegen. Bijvoorbeeld van studenten die zich in een visuele cirkel bevinden, wat grammaticaal niet eens zo onjuist is, maar vermoedelijk niet wat ze bedoelen.