Column: Agendahedonisme
Omdat ik tegenwoordig in de lange grijze wandelgang op weg naar boven mijn tag moet bliepen om mijn kantoor binnen te kunnen, viel mijn oog op de spreuk ‘Uniek, dat doen we samen’. Mijn hoofd is eigenlijk op het moment veel te vol voor allerlei existentiële vragen, maar toch kwamen ze meteen naar boven: ‘Kun je eigenlijk wel uniek doen als een soort werkwoord, als we samen uniek doen, is het dan nog wel uniek en wat is dat eigenlijk, uniek?’
Oh ja, niet vergeten daadwerkelijk met mijn sleutel te bliepen, anders kan ik straks vanaf de derde verdieping weer naar beneden om het nog een keer te doen.
Vanuit de trap op de eerste verdieping kom ik een bokszak tegen, waarop in vierkante letters staat ‘Punch me’. Best uitnodigend, bedenk ik me, want er is momenteel genoeg waar ik me boos om kan maken (niet gebruiksvriendelijke apps, bureaucratie, de wereld in zijn algeheel, zeurende studenten/collega’s en de teleurstellende werking van schilderstape om maar wat te noemen).
Maar achter het zinnetje staat een hoekige smiley, die maakt het voor mij dan toch ineens weer een heel stuk minder aanlokkelijk om die bokszak een oplawaai te geven, want dat vind ik dan zielig. Ik ben ook wel benieuwd of dat vaak gebeurt. Dat mensen dan vanuit het trappenhuis even een uitstapje maken om hun opgebouwde agressie de vrije loop te laten.
Als ik mijn laptop aanzet, valt mijn oog op de herfstupdate van iets meer jij (ook dit is om meerdere redenen, zowel taalkundig als filosofisch een zeer boeiende titel) met daaronder: ‘De dagen worden korter, de agenda’s voller en de feestdagen komen langzaam in zicht. Juist nu is het belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Fysiek, mentaal én in de balans tussen werk en privé.’
Ontspanning als must
Dé oplossing: zenboksen (dit kan denk ik ook bij het trappenhuis op de eerste verdieping) of een workshop volgen van Tom Grosveld die pleit voor meer agendahedonisme (?). Er is ook een heel team van Lekker in je vel Experts (Lijv) dat voor je klaarstaat om je te helpen ontspannen de feestdagen in te gaan, want de agenda’s staan vol, omdat er veel genoten moet worden. Ontspanning als must.
Ik zou zeggen: lees gewoon een boek, ga een stukje lopen, spreek eens af met een leuk/gezellig persoon, verbrand je agenda, gebruik je gezonde verstand. Houd op met moeten genieten. Accepteer dat het soms gewoon even niet zo lekker gaat. Ga in gesprek met je leidinggevende als je werk je te veel wordt, ze worden er immers voor betaald met je te kijken naar oplossingen.
Maar laten we alsjeblieft eens stoppen met het betalen van allerlei zelf (en door anderen) benoemde goeroes en consultants die geen oplossing bieden voor problemen die wij niet zelf creëren, maar die daar vooral een financieel slaatje uit slaan.
Zo bezien zijn bezuinigingen in het hbo helemaal niet zo’n slecht idee, het ligt er maar net aan waarop je wilt bezuinigen.
Rubrieken
Gerelateerde artikelen
Column: Taalcuriositeit
Het komt vast niet als een verrassing dat ik een groot liefhebber ben van allerlei taalfenomenen. Als docent kom ik regelmatig prachtige taalcuriositeiten tegen. Bijvoorbeeld van studenten die zich in een visuele cirkel bevinden, wat grammaticaal niet eens zo onjuist is, maar vermoedelijk niet wat ze bedoelen.
Column: Prullenbak
Een bij-effect van meer dan een decennium in het onderwijs werken is dat je een jaar toch in grote brokken gaat zien, van september tot juli, met daarin een soort voorspelbaarheid. Bijvoorbeeld na een aantal weken wekkerloos door het leven weer op tijd ergens zijn, samen met een heleboel studenten in de trein die in de eerste weken ook nog graag op tijd zijn voor college.
Column: Lijstjes
5 patat, 3 trio p, 2 frik spec, rundvleeskroket. De zwerver rood studio shirt. Stopcontacten (subtitel ‘naast haard’). Vragen nav offerte. 10 maart. Nodig. Lijstjes afmetingen. Boeken gelezen 2024. Trainingsschema 6 kilometer. Zomaar een rijtje met willekeurige opsommingen en titels uit mijn telefoonnotities.