Eén thema staat centraal in het leven van Ahank Kano-Tarah: jongeren. Ze werkt als docent bij de academie Mens en Maatschappij, is raadslid van de gemeente Enschede en heeft sinds kort een eigen podcast. Daarmee wil ze een stem geven aan een generatie die niet goed gehoord wordt. “We nemen jongeren niet serieus.”
In haar dagelijkse werk als gemeenteraadslid merkt Kano-Tarah dat er bitter weinig naar jongeren omgekeken wordt. “In 9 van de 10 gevallen wordt de mening van jongeren helemaal niet gevraagd”, zegt ze. Is dat omdat maatschappelijke ontwikkelingen de jongeren niet genoeg interesseert? “Zo wordt het wel afgedaan, alsof besluiten van de gemeente hen niet boeit, maar ze hebben juist een hele duidelijke mening over maatschappelijke thema’s.”
In haar nieuwe podcast Jong & Betrokken wil Kano-Tarah jongeren wél de kans geven om hun mening te geven en hun persoonlijke verhaal te delen. “De podcast moet echt iets van de jongeren zelf worden”, vertelt ze. “Ze kiezen de thema’s en de gast nodigt zelf een opvolgende gast uit. Mijn rol is eigenlijk minimaal.”
Geef ze gehoor, geld en tijd
Zo hoopt ze haar steentje bij te dragen en dat jongeren beter zichtbaar worden in de maatschappij. “Geef ze gehoor, geld en tijd”, zegt ze daarover. Belangrijk, want Kano-Tarah merkt dat jongeren de hoop om gezien te worden beginnen te verliezen. “Ze zeggen bijvoorbeeld: Ik kan solliciteren voor een baan die ik écht wil, maar ik krijg toch geen andere baan dan die van fietskoerier.”
Foto's: Marlene Mahn
Opkomen voor mensen en ze een stem geven, het zat er al vroeg in bij Kano-Tarah. “Ik vind vrij snel ergens wat van en heb altijd al een sterke mening gehad”, zegt ze. De politiek trok haar om die reden al snel: al op jonge leeftijd werd ze actief bij de Jonge Socialisten.
Jaren later komt de politiek weer op haar pad. Toen ze drie jaar geleden aangespoord werd om zich kandidaat te stellen voor gemeenteraadslid van Enschede voor GroenLinks. Ze kreeg een flinke meerderheid van de stemmen. Maar ze kwam bepaald niet in een warm bad terecht. “Het was echt een giftige omgeving. Er werden bijvoorbeeld collega’s belachelijk gemaakt omdat ze de Nederlandse taal niet goed beheersten.”
Voor deze mensen kwam ze op, bijvoorbeeld door de burgermeester te confronteren met haar verhaal. “Als je burgervader bent van alle mensen, dan moet je ook voor iedereen opkomen.” Dat sommige collega’s geen hoi of doei meer zeggen, neemt ze op de koop toe. “Dat is dan maar zo. Als je je niet uitspreekt, verandert er ook niets.”
Kano-Tarah zal altijd blijven opkomen voor jongeren en minderheden, zegt ze. “Ik ben niet van de spelletjes en het theater. In de politiek sta ik voor inclusie, diversiteit en antidiscriminatie. Als docent sta ik naast de studenten, niet erboven. En met mijn podcast krijgen de jongeren hopelijk een podium.”
Gerelateerde artikelen
Onbezongen held Edwin Vaanholt: “Saxion is een grote warme theemuts”
Als beveiliger ziet Edwin Vaanholt buiten Saxion vaak het allerslechtste van de mens. “Volwassen mensen die zich gedragen als een stel monsters.” Daarom geniet hij des te meer van zijn werk hier, al is het ook weer niet zo dat op de hogeschool helemaal niets gebeurd. “Het is hier misschien niet alle dagen spannend, maar dat laat vooral zien dat we ons werk goed doen.”
Floor fietste virtueel dronken naar huis; “Bij een rotonde zie ik een auto over het hoofd”
Autorijden met drank op: het is not done. Maar menig student zal weleens met een paar borrels op naar huis fietsen. Is dat niet gevaarlijk? Bij student-redacteur Floor Blommaart liep dat, virtueel, niet goed af. Ze deed dinsdag mee met de 3D-Tripping Bike in de hal van het Ko Wierenga-gebouw. “Bij een rotonde zie ik een auto van rechts over het hoofd. Het wordt zwart voor mijn ogen.”
Waarom zit al die tape op het plein? | #DWJNWDJZWWMDWJTV
In deze nieuwe aflevering van #DWJNWDJZWWMDWJTV lossen we weer een heftig mysterie op. Want waarom zit al die rode tape op het plein voor het Ko Wierenga en staat daar 's ochtends ook nog eens een beveiliger bij?