Collegevoorzitter Inge Grimm over reorganisatie; “Doet pijn, maar het is nodig”

Inge Grimm begon 1 juni als collegevoorzitter. Drieënhalve maand later kondigde het college van bestuur een grote reorganisatie aan om de structuur van Saxion te ‘herschikken en vereenvoudigen’. Het aantal academies wordt gehalveerd naar zes en het aantal diensten gaat van negen naar drie. Toch is ze niet binnengehaald om deze reorganisatie in gang te zetten, zegt ze. Maar ze zag: dit moet gebeuren. Dit om ‘slagvaardig, wendbaar en toekomstbestendig’ te blijven.

Wat gaan studenten merken van deze reorganisatie?
Grimm: “Studenten zijn natuurlijk gekoppeld aan hun opleiding en opleidingsteams. Daar verandert helemaal niets. Alle Saxion-opleidingen blijven bestaan. Doordat we nieuwe academies maken, zullen er wel aanpassingen komen in de ondersteuning en de staf. Maar dat is intern, dat merken studenten niet."

We kregen een mail van een studievereniging. Zij bedienen meerdere opleidingen, maar die worden uit elkaar gehaald. Is er aan hen gedacht? Ook moeten statuten gewijzigd worden, en dat is kostbaar. Wie gaat dat betalen?
“De meeste studieverenigingen hebben één opleiding, die kunnen dus gewoon doorgaan. Maar naar zo’n specifiek geval moeten we nog kijken hoe we dat gaan doen, dat is een goed punt. Dat hebben we nog niet gedaan. We gaan natuurlijk graag in gesprek met de verenigingen, ook over de statuten.”

Ik kan me voorstellen dat je met de nieuwe clustering opleidingen dichter bij elkaar wilt brengen. Een student die nu dagelijks in de glasbak les krijgt, gaat over anderhalf jaar naar Ko Wieringa. Of zelfs Deventer?
“Niet in het kader van deze reorganisatie, nee. Maar je hebt ook nog het thema huisvesting. We gaan ten opzichte van vijf jaar gelden terug van zo’n 28 duizend studenten naar 25 duizend. Dan moet je natuurlijk kritisch kijken naar de ruimtes die je gebruikt. Maar dat staat los van deze reorganisatie. De insteek voor studenten is: alles blijft zoals het was.”

Krijg je al geluiden van opleidingen die vinden dat ze op een plek terecht komen waar ze helemaal niet horen?
“In de achterliggende weken hebben we uitvoerige gesprekken gevoerd, en de meningen waren soms verdeeld. Neem wat we nu nog even het domein Economisch noemen, daar hebben we een knip gemaakt. Bijvoorbeeld bij de huidige Academie Mens en Arbeid (AMA). De opleiding Human Resource Management valt daaronder, maar Toegepaste Psychologie niet.

Dat doet pijn bij de collega’s, dat begrijp ik. AMA doet het gewoon heel goed, en toch splitsen we die, omdat we willen aansluiten bij de sectoren van de Vereniging Hogescholen. Ik denk dat directeur Keklik Yücel dat goed heeft uitgelegd. Maar dan nog weet je, dit doet pijn. We moeten het niet mooier maken dan het is.

Een andere knip zit in de academie Creatieve Technologie, dat onder het Techniek-domein komt te vallen, maar Creative Business niet. Ook hier volgen we de Vereniging Hogescholen, en CB komt dus onder Economie. Daar hebben we de teamleider in meegenomen. Maar ook hier geldt: het doet pijn. Het is goed om te horen dat er ook naar kansen wordt gekeken. Ja, CB werkt al goed samen met HBO-ICT, en dat blijft ook zo. We weten elkaar goed te vinden, zeggen ze. Vandaaruit kunnen we ook kijken naar nieuwe samenwerkingen. Maar we doen deze reorganisatie niet omdat het nu niet goed zou lopen.”

Wat nu voorligt is een voorstel voor de herinrichting. Het college van bestuur wil na de vakantie nog in gesprek met medewerkers. Is er nog ruimte voor voortschrijdend inzicht, kunnen er nog aanpassingen komen?
“We hebben hier goed over nagedacht en de directeuren waren daar nauw bij betrokken. Laat ik het zo zeggen: dit voorstel is niet in beton gegoten, maar het is ook zeker niet fluïde. Zo’n 80 tot 90 procent staat echt wel vast. Het gaat er in het vervolg van het proces om hoe we invulling geven aan deze organisatie-inrichting. Maar we gaan zeker in gesprek en luisteren. Daarbij moet dit voorstel nog ter instemming naar de Centrale Medezeggenschap, en die kunnen er ook wat van vinden, net als de Raad van Toezicht.

Ik heb er vertrouwen in dat we de goede keuzes maken en dat we die kunnen uitleggen. Hoe pijnlijk het af en toe ook is, deze reorganisatie is niet heel ingewikkeld. Het einddoel is heel helder: 1 januari 2027 willen we dit zo geregeld hebben om Saxion ook in de toekomst bestuurbaar te houden. We zijn nu gewoon te complex georganiseerd en dat gaan we vereenvoudigen.”

Wat krijg je terug van de diensten?
“Daar is de impact veel groter, zeker omdat we van negen naar drie diensten gaan en we beleid en uitvoering dichter bij elkaar brengen. De directeuren hebben goed uitgelegd waarom we dat doen. Maar directeuren en management denken ook: wat betekent dit voor mij en mijn onderdeel?

We kunnen nog niet zeggen hoe dit uitpakt. Die uitwerking, ook wat betreft personeel, is later in het proces. En dat geeft onzekerheid. Ik vind het klasse hoe men doorbuffelt, ook nu we al afscheid nemen van mensen met tijdelijke contracten.”

Een lezer vroeg, wat gebeurt er met de huidige directeuren waar geen directeursfunctie meer is? Krijgen die een lager ingeschaalde baan met behoud van directeurssalaris?
“We zijn nog niet bezig met de personele invulling van de nieuwe organisatie. Maar het is duidelijk dat er minder directeursfuncties overblijven. Daarom is het ook zo klasse dat de directeuren nauw betrokken zijn bij dit proces. Algemeen geldt: er komt een sociaal plan en we zullen mensen wier functie niet meer bestaat begeleiden naar werk. Dat zal voor directeuren wel buiten Saxion zijn.”

Er zijn academies met een heel eigen identiteit. Bijvoorbeeld de APO of AMM. Kun je je voorstellen dat mensen zich zorgen maken dat ze die eigenheid gaan verliezen?
“Natuurlijk. Maar het is zoals APO-directeur Paul Hilferink zegt: we blijven onze eigen opleiding. Dat is ook goed, want dáár zit de teamgeest, dat is de landingsplaats voor mensen. Het is ook logisch dat mensen over drie of vier jaar nog steeds zeggen: oh dat is toch de academie Mens en Maatschappij? Dat is ook helemaal niet erg.

Weet je, los van de mensen die deze reorganisatie raakt, wat we doen is gewoon niet krankzinnig exotisch. We zijn hier allemaal professionals, en we willen denk ik allemaal graag de ruimte hebben om ons werk goed te doen. En dat het duidelijk is wie je leidinggevende is en waar je terecht kunt voor alle randzaken. Dat proces doen we stap voor stap, maar snel. Want we willen mensen niet onnodig in onzekerheid laten.”

Je was collegevoorzitter bij Windesheim en begon op 1 juli dit jaar aan deze baan bij Saxion. Ruim drie maanden later wordt deze reorganisatie aangekondigd. Ben je binnengehaald met deze opdracht? En is deze spoed echt nodig?
“Nee, ik ben niet besteld om deze reorganisatie in te zetten. Wel was het meteen duidelijk dat Saxion een andere organisatie nodig heeft, dat kwam al in de sollicitatiegesprekken naar voren vanuit de medezeggenschap. Uitstellen van wat moet heeft geen zin. Ik krijg weleens de vraag of dit het Windesheim-model is. Dat is het niet. We kiezen met opzet voor een eenvoudige en overzichtelijke organisatie. Dus geen ingewikkeld matrix-model. Het werk is al complex genoeg.”

Hoe beleef je deze periode zelf? Lig je er weleens wakker van?
“Je wil het goede doen en dat in het juiste tempo. Dat is een grote verantwoordelijkheid, voor mij en de betrokkenen. Maar ik lig er niet wakker van. In de tijd dat ik hier nu ben, zie ik dat Saxion een prachtige tent is, met al het mooie onderwijs en onderzoek. Maar er waait nu eenmaal een gure wind. We doen dit om Saxion ook in de toekomst gezond te houden.”