Yanin Kasemsinsup in Opgevallen: “Ik geef les in het vak waar ik het slechtste in was”

This article is also available in English

Brendan Durkan, student Electrical and Electronic Engineering, vertelde tijdens de Pop-up redactie van SaxNow dat hij graag meer over zijn docenten wil lezen. Over Yanin Kasemsinsup in het bijzonder. Brendan: “Hij is erg toegewijd aan lesgeven en je kan zien dat hij het ook echt leuk vindt. Ik heb erg genoten van zijn lessen door de manier waarop hij lesgeeft.” Kasemsinsup herinnert zich Brendan ook nog goed: “Hij was een van de meest hardwerkende studenten van de klas.”

Hoe bent u op Saxion terecht gekomen?
“Ik kwam in 2005 naar Nederland vanuit Thailand, toen was ik achttien. Mijn ouders moedigden mij aan om de wereld te zien. Ik wilde graag naar Europa, en koos voor Nederland omdat de educatie hier goed is.

Ik besloot ook na mijn studie hier op Saxion in Nederland te blijven. In 2010 had ik het geluk de ASML ‘Henk Bodt’-studiebeurs te ontvangen om de masteropleiding Electrical Engineering aan de Technische Universiteit Eindhoven te volgen en later ging ik hier verder met een PhD-studie. In deze periode begon ik met lesgeven op Saxion en sinds ik mijn promotieonderzoek heb afgerond drie jaar geleden ben ik hier fulltime aan het lesgeven.”

Hoe is het om terug te zijn op Saxion?
“Heel nostalgisch. De meeste docenten waar ik twintig jaar geleden les van had zijn nu net met pensioen. Het is een eer om het van ze over te nemen. En wat ook grappig is, is dat ik lesgeef in het vak waar ik het slechtste in was tijdens de studie: Control Systems. Zelfs nadat ik mijn master had gehaald vond ik dit vak nog onduidelijk. Daarom heb ik ook mijn promotieonderzoek over dit onderwerp gedaan, toen ik deze had afgerond had ik er vertrouwen in dat ik anderen hier ook enthousiast over kan maken.”

Waarom denkt u dat u bent opgevallen?
“Ik denk dat het komt doordat studenten niet bang voor me zijn. Ik vier het als studenten een fout maken. Dan zeg ik: ‘Wow, interessant dat je het op die manier hebt gedaan. Wat kan je ervan leren?’ Ik onderschat studenten nooit. Als je als docent erin gelooft dat je studenten geweldig zijn, zullen ze dat ook zijn. Ik zie het als samenwerken, als student en docent zit je in hetzelfde team.”

Wat is er zo leuk aan lesgeven?
“Mijn filosofie voor lesgeven is net als de quote van Michelangelo: ‘The sculpture is already complete within the marble block, before I start my work. It is already there; I just have to chisel away the superfluous material.’ Ik vind het prachtig om de passie in de ogen van de studenten te zien, en wanneer ze hun eigen potentie doorkrijgen.”

Wat zijn de grote verschillen met Thailand?
“Het weer is hier niet goed, en het eten ook niet. Maar de mensen hier zijn vriendelijk. Volgens mijn collega’s ben ik een beetje soft, maar als ik terugga naar Thailand ben ik volgens mijn familie juist direct. Ik denk dat het daar ergens tussenin zit. Toen ik nog niet zo lang in Nederland was kreeg ik van een bedrijf waar ik werkte als feedback dat ik te weinig sprak, maar in Thailand is het heel onbeleefd om veel te praten en mensen te onderbreken. Inmiddels heb ik geleerd dat je open en communicatief kan zijn en tegelijkertijd beleefd.”

Over communicatie gesproken, hoe gaat het met Nederlands praten?
“Ik ben het aan het leren, ik zit nu op B1. Ik vind het jammer dat ik al bijna twintig jaar in Nederland ben en nog steeds niet vloeiend Nederlands spreek, maar de talen verschillen zo van elkaar. In het Thais heb je geen verleden tijd van werkwoorden, wat het een veel makkelijkere taal maakt. Het zou fijn zijn als ik Nederlands onder de knie heb zodat ik met mijn collega’s kan mee kletsen bij het koffiezetapparaat en de cultuur beter kan begrijpen. Je kan merken dat je de cultuur ziet door middel van taal. Mijn vrouw zegt dat als ik Engels spreek dat ik veel meer uitgesproken en zelfverzekerd lijk dan wanneer ik Thais spreek.”

Zou u ooit terugverhuizen naar Thailand?
“Ik heb nooit spijt gehad van de verhuizing naar Nederland. Een tijd geleden heb ik wel eens nagedacht over terugverhuizen, mijn ouders die in Thailand wonen worden steeds ouder en eigenlijk zou ik meer voor ze willen betekenen. Gelukkig heb ik nog een broer en zus die dat oppakken dus heb ik toch besloten om hier te blijven. Mijn vrouw en ik hebben een zoontje van bijna twee jaar en eens per jaar gaan we naar Thailand zodat mijn ouders hun kleinzoon kunnen zien, en we videobellen ze ieder weekend.

Ik heb sowieso nooit ergens spijt van. Je kan nooit zeker weten dat het gras groener is bij de buren. Het verleden is het verleden, en de enige plek waar je het kunt laten gebeuren is nu.”