Tenenkrommend, dat vindt Jan-Chris Hullegie (docent/onderzoeker Fashion and Textiles Technologies) van de nieuwe Saxion huisstijl, oftewel de ‘stijl van het huis’. In deze ingezonden opinie schrijft hij dat Saxions’ submerken – de opleidingen – de identiteit van Saxion laden. “Dat sluit prima aan bij de visie van Saxion als regionale hogeschool”.
‘Vreselijk, nog meer eenheidsworst en minder eigenheid van de opleidingen zelf’, is mijn eerste reactie na het lezen van het SaxNow-artikel over de nieuwe Saxion huisstijl in de Saxion-gebouwen. Hoe meer ik het lees, hoe meer tenenkrommend ik het vind.
De Corporate Identity-wind waait binnen Saxion en grijpt al sinds een aantal jaren om zich heen. Ik snap het deels, maar heb er ook vraagtekens bij. Het deel dat ik snap is dat je als Hogeschool een eigen ID (Identiteit) hebt en dat ook wil uitstralen naar je corporate stakeholders. Maar het is de vraag of de student ook persé altijd onderdeel uitmaakt van die corporate stakeholders. Het gaat erom hoe je de corporate ID ondersteunend inzet om de opleidingen naar voren te brengen en niet allemaal gelijkvormig te krijgen qua uitstraling.
Opleidingen zijn uniek
Ik vind dat we zijn doorgeslagen in het corporate merk Saxion. Het is mooi dat we een eigen – sprekende - uitstraling hebben als instelling in het speelveld van alle hogescholen in Nederland en daarbuiten, maar het kan niet zo zijn dat de unieke opleiding zelf een soort submerkje dreigt te worden. Daarvoor zijn de opleidingen zelf te uniek en belangrijk wat mij betreft, zeker wanneer je deze in een overvolle onderwijsmarkt wil ‘verkopen’.
Ik vergelijk het maar met de echte corporate wereld, waar grote merken als Nike een eenduidige uitstraling naar buiten willen geven, om zoveel mogelijk spullen met dat logo erop te verkopen. Maar Saxion is geen corporate merk als Nike, het is veel meer een ‘moedermerk’, de onderwijsorganisatie achter een groot aantal ‘submerken’, de unieke opleidingen in haar onderwijsportfolio. Het lijkt wat dat betreft meer op een Unilever, die ook tal van submerken voert en voor de consument bijna onzichtbaar blijft op de producten.
De rol van moedermerk Saxion is dan niet zozeer het dicteren van de corporate ID op al haar opleidingen, maar vooral ondersteunend bij het in de markt zetten van de juiste middelen om de eigenheid en uniekheid van haar opleidingen te benadrukken.
Regionale hogeschool
Bij onze opleiding, Fashion and Textiles Technologies, hebben we nadrukkelijk gekozen voor een eigen visie, een eigen geluid, dat aansluit bij het unieke werkveld waarvoor we opleiden. We hebben daartoe ook een eigen ‘be brave’-magazine gemaakt dat niet paste binnen de corporate huisstijl maar wel heel krachtig ons eigen unieke verhaal als opleiding neerzet.
En weet je wat het mooie is, het sluit prima aan bij de visie van Saxion als regionale hogeschool, want die wil immers ook regionaal verankerd zijn en betekenis hebben voor de regio waarin zij actief is. Hoe corporate is dat! Het is mijn vaste overtuiging dat die verzameling unieke opleidingen het corporate merk Saxion veel meer ‘laden’ dan andersom.
Het zou mooi zijn als juist de opleidingen zelf weer meer zeggenschap krijgen over hun eigen uitstraling, en dat Saxion-corporate ondersteunend is met haar kennis en ervaring van marketing.
Uniforme gebouwen en afdelingen, ik moet er niet aan denken.
Gerelateerde artikelen
Column: Niksdoen
Het is volgens mij weer de tijd van de gesprekscycli en managementconclaven op de hei. Ik weet niet hoe deze tegenwoordig Saxionbreed wordt vormgegeven, maar ik kan me uit het verleden nog wel herinneren dat er altijd een document ingevuld moest worden met daarin het kopje ‘Mijn toekomst bij Saxion’.
Studente wil ver gaan voor tweede buitenlandse minor: “Ik wil dit al jaren”
Een afstuderend studente Interior Design wil dolgraag naar de Verenigde Staten. Daar wil ze een tweede buitenlandse minor doen. Volgens haar opleiding kan dat in haar geval niet. Daar is de studente het niet mee eens, dus stapte ze naar het college van beroep voor de examens (Cobex).
Evi komt eten bij Lotte: spillearmpje meets fitgirl
Ik ben zelf een type spillearmpjes met kippenkracht. Dus wordt het in deze aflevering een confronterend bezoekje. Ik eet bij Commerciële Economie-studente Lotte Kanger (21). Zij schreef haar eigen kookboek, waarin het draait om eiwitten en weinig calorieën. We pellen pistache, knippen spek -ja echt- en ik beleef ongemakkelijke momenten.