Saxion tekent manifest tegen seksueel geweld; ‘Vindt ook hier plaats’

En dat is wel nodig ook, bleek gisteren tijdens het evenement. Riona Jansen (toegepaste psychologie en bestuurslid LHBTIA+ vereniging Queer) vertelde dat ze blij zijn met hun lokaal, maar dat ze zich ook niet altijd veilig voelen. Zo werd onlangs bij wijze van grap een student hun ruimte ingeduwd en de ‘dader’ nam de benen, na een ‘homofobe’ opmerking. “Heel vervelend”, aldus Jansen. “Niet alleen voor mij, maar ook voor de bijna zeventig leden, die we een veilige plek willen geven.”

Uit een eerder onderzoek van Amnesty bleek dat veel studenten te maken krijgen met seksueel ongewenst gedrag, maar ook dat zij niet goed weten waar ze met hun klachten terecht kunnen. Anka Mulder maakt zich geen illusies over de situatie bij Saxion. “Net als pesten en discriminatie, ik vrees dat het zich hier ook afspeelt”, zei ze. “Saxion is net een groot dorp, met dezelfde problematiek.”

In december vorig jaar liet het college van bestuur na vragen van SaxNow weten dat het positief staat tegenover het manifest, maar dat het de medezeggenschap wilde betrekken. Dat gebeurde begin februari. Toen werd afgesproken om het samen te ondertekenen.

Student bestuurskunde en scheidend voorzitter van de Centrale Medezeggenschap Milan Wolf tekende namens die medezeggenschap mee. Hij zei zelf geen problemen te ondervinden op Saxion, maar hoort van medestudenten dat ongewenst gedrag wel degelijk voorkomt. “Van angst om uit de kast te komen, tot je niet gehoord voelen bij de examencommissie”, zei hij.

“Organisatie in beweging krijgen”

Saxion doet al veel, zei Mulder. Er zijn twee kwartiermakers sociale veiligheid aangesteld, er zijn studiecoaches er worden trainingen gegeven aan leidinggevenden en docenten. “Het ondertekenen van dit manifest hoort daarbij”, zei ze. “Sociale veiligheid moet in de hele organisatie zitten, en ook in het beleid. Zo krijgen we de hele organisatie in beweging.”

Brigit Megens, regiocoördinator bij Amnesty, zei dat inmiddels 22 hoger onderwijsinstellingen het manifest hebben ondertekend of van plan zijn dat te doen. “Als ik tel kom ik op 500.000 studenten die hierdoor veiliger kunnen studeren”, zei ze.

Het evenement ging niet alleen over sociale veiligheid, maar ook breder over diversiteit en inclusie. Presentator Jörgen Raymann benadrukte de meerwaarde van verschillende perspectieven. “We moeten echt af van het idee dat iemand anders is en dat we die persoon daarom een kans geven. Want juist dat andere perspectief heeft meerwaarde. Als we bijvoorbeeld spreken over mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, dan denk ik: ga toch weg. De arbeidsmarkt heeft deze mensen nog niet gevonden.”

Andere perspectieven

Willeke Slingerland, lector weerbare democratie, bleek het daarmee eens. Ze schetste het beeld van haar team vroeger, een groep die zelf nieuwe collega’s mocht aannemen. “Dat klinkt heel democratisch”, zei ze. “Maar in de praktijk namen we allemaal mensen aan die op de groep lijken, allemaal vrouwen, allemaal vanuit de universiteit het onderwijs in. Je krijgt tunnelvisie en we zagen dat het z’n weerslag had op het onderwijs en de studenten.” De oplossing? Het team ging op zoek naar ‘exoten’. Slingerland: “Niet als excuusbaan, maar omdat het nodig was om andere perspectieven te hebben.”

Slingerland trok die constatering breder. Vanuit haar onderzoek wees ze op de ‘netwerken’ in de samenleving, waarmee ze bestuurders bedoelt die in hetzelfde netwerk zitten en op elkaar lijken. “Door te werken met mensen die je alleen maar bevestigen, kom je in die tunnelvisie”, zei ze. “Dat zie je terug in het dalende vertrouwen in de democratie. Daarom moeten we diversiteit organiseren, en dat vraagt een extra inspanning.”