De mensen van Saxion én de hogeschool investeren in duurzame oplossingen, terwijl ons pensioengeld deels naar olie, kolen en gas gaat. Dat is onverenigbaar, betoogt hoofdredacteur Rik Visschedijk. Bestuurders in de publieke sector moeten een duidelijke lijn trekken.
Als individu en als lid van de Saxion-club, doen we zoveel we kunnen aan verduurzamen. We leggen zonnepanelen, investeren in warmtepompen en scheiden ons afval. In dat licht is het niet te verkroppen dat ‘ons’ pensioenfonds ABP naar verluidt 17 miljard euro investeert in fossiele brandstof. Het geld dat wij opzij zetten voor de toekomst, gaat daarmee naar de afbreuk van diezelfde toekomst.
Saxion onderschrijft de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties, draait een pilot met herbruikbare koffiebekers en vervangt de Tl-verlichting voor meer zuinige LED-lampen. Dat doet de hogeschool om de wereld fatsoenlijk aan onze kinderen over te dragen. Als publieke instelling is het niet minder dan logisch dat Saxion hier vol op inzet. Saxion schreef om die reden een ‘duurzame ambitie bedrijfsvoering’. Juist een instelling gefinancierd met publiek geld hoort hier een koppositie in te nemen.
Zuur
Twee Saxionners tekenen onlangs de petitie ABPfossielvrij en maakten daar gewag van op Twitter. Zoals Ruud Steltenpool (informatie-analyticus)het treffend tegen SaxNow zei: “Ik zit in het onderwijs omdat ik de wereld een stukje beter wil maken. Juist daarom is het zuur dat het geld dat ik reserveer voor de toekomst, naar vervuilende technologie uit het verleden gaat.”
Dat ABP het pensioengeld in olie, kolen en gas investeert, is des te wranger als we bedenken dat de overheid van ambtenaren – en dus ook medewerkers van Saxion – vraagt haar maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en structureel thuis te werken in de strijd tegen het coronavirus. Waar de basisscholen dicht gingen met het argument om ouders toch vooral aan huis te houden, werkt het ambtenarengilde als sinds maart thuis.
Dat is lang niet altijd zo buiten de muren van de publieke instelling. Daar was het geen uitzondering dat mensen naar de fabriek, kantoor en klanten gingen. Basisscholen dicht om ouders thuis te houden? Het is een hard gelag voor de Saxion-medewerkers die al negen maanden inloggen vanaf de keukentafel. In de woorden van Hanneke Messelink (docente taaldidactiek): “Ik werk als sinds maart thuis en ben maar vier keer op Saxion geweest. Dan vind ik zo’n boodschap niet gepast.”
Een oproep om maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen werkt altijd twee kanten op. Ja, wij blijven thuis om de verspreiding van de corona-varianten tegen te gaan. Maar wij kozen ook voor een baan in de publieke sector, omdat we betrokken zijn en de wereld beter – of in ieder geval niet slechter – achter willen te laten. Daarmee is de roep om onze pensioengelden niet aan de Shells, ExxonMobils en BP’s van deze wereld te geven, een heel rechtvaardige. En één waar onze bestuurlijke vertegenwoordigers zich hard voor moeten maken.
Gerelateerde artikelen
Afscheidsinterview Marouan Moussi: “In groep 8 wist ik al dat ik politicus wilde worden”
Het afscheidsinterview is van oudsher het exclusieve domein van de doorgewinterde kracht, die na – bijvoorbeeld - dertig jaar noeste arbeid afscheid neemt. Marouan Moussi is zeker niet zo iemand én toch volgt hier een afscheidsinterview. “Ik zag het voor de zomer al wel aankomen.”
Smerige SaxPraat over de nieuwe prullenbakken: "Ik heb zo'n spijt van dit project"
De eerste klus van ons nieuwe presentatieduo Fabian en Eline was even twijfelachtig als diepgravend: ze gingen op onderzoek uit in de nieuwe prullenbakken. Hoe zit het nou met dat scheiden? En wat vinden andere studenten ervan?
Studenten helpen via bedrijven vrouwen in India: “Met dit project leverden we echt een bijdrage”
Docent Sacha Leuftink raakte geïnspireerd door zijn vrijwilligerswerk bij Women on Wings, dat vrouwen in India helpt. En hij dacht: een plus een is misschien wel drie. Dus helpen studenten International Business nu bedrijven groeien in India. Met als hoofddoel: vrouwen in India meer kans op een baan geven. “Er is sprake van ongelijkheid en achterstand.”