Verantwoordelijk
De mensen van Saxion én de hogeschool investeren in duurzame oplossingen, terwijl ons pensioengeld deels naar olie, kolen en gas gaat. Dat is onverenigbaar, betoogt hoofdredacteur Rik Visschedijk. Bestuurders in de publieke sector moeten een duidelijke lijn trekken.
Als individu en als lid van de Saxion-club, doen we zoveel we kunnen aan verduurzamen. We leggen zonnepanelen, investeren in warmtepompen en scheiden ons afval. In dat licht is het niet te verkroppen dat ‘ons’ pensioenfonds ABP naar verluidt 17 miljard euro investeert in fossiele brandstof. Het geld dat wij opzij zetten voor de toekomst, gaat daarmee naar de afbreuk van diezelfde toekomst.
Saxion onderschrijft de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties, draait een pilot met herbruikbare koffiebekers en vervangt de Tl-verlichting voor meer zuinige LED-lampen. Dat doet de hogeschool om de wereld fatsoenlijk aan onze kinderen over te dragen. Als publieke instelling is het niet minder dan logisch dat Saxion hier vol op inzet. Saxion schreef om die reden een ‘duurzame ambitie bedrijfsvoering’. Juist een instelling gefinancierd met publiek geld hoort hier een koppositie in te nemen.
Zuur
Twee Saxionners tekenen onlangs de petitie ABPfossielvrij en maakten daar gewag van op Twitter. Zoals Ruud Steltenpool (informatie-analyticus)het treffend tegen SaxNow zei: “Ik zit in het onderwijs omdat ik de wereld een stukje beter wil maken. Juist daarom is het zuur dat het geld dat ik reserveer voor de toekomst, naar vervuilende technologie uit het verleden gaat.”
Dat ABP het pensioengeld in olie, kolen en gas investeert, is des te wranger als we bedenken dat de overheid van ambtenaren – en dus ook medewerkers van Saxion – vraagt haar maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en structureel thuis te werken in de strijd tegen het coronavirus. Waar de basisscholen dicht gingen met het argument om ouders toch vooral aan huis te houden, werkt het ambtenarengilde als sinds maart thuis.
Dat is lang niet altijd zo buiten de muren van de publieke instelling. Daar was het geen uitzondering dat mensen naar de fabriek, kantoor en klanten gingen. Basisscholen dicht om ouders thuis te houden? Het is een hard gelag voor de Saxion-medewerkers die al negen maanden inloggen vanaf de keukentafel. In de woorden van Hanneke Messelink (docente taaldidactiek): “Ik werk als sinds maart thuis en ben maar vier keer op Saxion geweest. Dan vind ik zo’n boodschap niet gepast.”
Een oproep om maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen werkt altijd twee kanten op. Ja, wij blijven thuis om de verspreiding van de corona-varianten tegen te gaan. Maar wij kozen ook voor een baan in de publieke sector, omdat we betrokken zijn en de wereld beter – of in ieder geval niet slechter – achter willen te laten. Daarmee is de roep om onze pensioengelden niet aan de Shells, ExxonMobils en BP’s van deze wereld te geven, een heel rechtvaardige. En één waar onze bestuurlijke vertegenwoordigers zich hard voor moeten maken.
Gerelateerde artikelen
CB-docente en schrijfster Olga beleeft dubbele primeur met roman over wereldberoemde jurk van de zeebodem
Een zijden jurk, 350 jaar oud, vrijwel intact opgedoken. De vondst bij Texel werd door experts vergeleken met De Nachtwacht, maar dan van de zeebodem getrokken. Het is de intrigerende basis voor de nieuwste roman van schrijfster en CB-docente Olga Hoekstra. En dat is niet zomaar een boek: het is haar eerste historische roman én haar debuut bij de bekende uitgever HarperCollins. “Ik was gewend om er maar op los te fantaseren.”
Kennismakingsinterview met bestuurder Inge Grimm: “Ik wil vooral voorspelbaar zijn”
Met Inge Grimm strikte Saxion een ervaren hbo-bestuurder. De ‘buurvrouw’ bovendien, die nog wel even polste of ze wel welkom was, voor ze solliciteerde. We spraken haar op haar 17e dag als bestuursvoorzitter, in een opvallend open interview. “Ik ben gek op blijspel en klucht, maar niet op het werk: daar ben ik echt what you see is what you get.”
Hoe overleeft Saxion de bloedhitte? “Ik heb een washandje mee om nat te maken”
Terwijl de mussen dood van het dak vallen en de tegels nog net niet uit de straat smelten, moet er op Saxion ‘gewoon’ nog gewerkt en gestudeerd worden. Maar hoe behoud je met deze temperaturen je waardigheid én zorg je dat je niet helemaal wegsmelt? SaxNow maakte een verhit rondje door de gebouwen in Enschede. “Je wil het liefst iets luchtigs aan, zonder dat je in je blote kont loopt.”