In deze ingezonden opinie roept Eveline Kroes Dijkdrenth (docent/onderzoek AMM) op tot solidariteit met de docenten in schaal 10. “Niet alleen voor deze collega’s, ook omdat we weten hoe belangrijk het voor het onderwijs is om enthousiaste, kundige en inspirerende docenten vast te houden."
Na een heel hectisch collegejaar, met een nieuw onderwijsprogramma en heel hoge werkdruk waardoor ik deels overspannen thuis kwam te zitten, sloot ik het collegejaar hoopvol af. Eindelijk krijgen alle docenten die zo’n waardevolle bijdragen leveren aan de kerntaak van Saxion waar ze recht op hebben: minimaal schaal 11.
Geen hogeschool kan er meer onderuit, want zoals aangegeven in het principeakkoord:
‘Vanaf 1 september 2023 geldt dat functies waarvan onderwijsgevende taken deel uitmaken (docentfuncties*), waarvoor het hebben van een volledige en overdraagbare bdb (hierin is de bke geïntegreerd) vereist is (of vergelijkbare functie-eisen**), minimaal op functieschaal 11 moeten worden gewaardeerd’
De vlag kon uit! Een last viel van mij schouders.
De schrijver van dit stuk zit vast nog in schaal 10, denk je misschien. Maar dat klopt niet.
Ook al begon ik ooit in schaal 10, ondertussen zit ik al jaren in schaal 11. Mede hierdoor voel ik mij erkend in mijn expertise, verantwoordelijkheid en bijdrage aan het onderwijs. Maar zoveel van mijn collega’s in schaal 10 voelen deze waardering en erkenning voor hun werk veel minder of zelfs niet, zo geven zij aan.
Beschamend
Velen geven ook les, kijken toetsen na, ontwikkelen bestaand onderwijs door en ontwikkelen nieuwe vakken, begeleiden afstudeerders, werken nieuwe collega’s in en hebben in bijna alle gevallen een (universitaire) master. We werken vaak zij aan zij. Dat zij anders gewaardeerd worden vind ik beschamend, maar daar zou nu een einde aan komen.
Veel van die collega’s die zich niet gewaardeerd voelen waren ook optimistisch. Er zou nu een einde komen aan soms oneindige discussies, het schrijven van overtuigende epistels en de frustratie om zo moeilijk te krijgen waar je toch echt recht op heb.
En ook veel collega’s in schaal 11 waren optimistisch. Niet alleen voor deze collega’s, ook omdat we weten hoe belangrijk het voor het onderwijs is om enthousiaste, kundige en inspirerende docenten vast te houden. Zeker in een arbeidsmarkt waar je als werknemer veel keus hebt, maar als werkgever echt je best moet doen om aantrekkelijk te zijn en te blijven. Goed onderwijs is afhankelijk van professionals die willen investeren in een gezamenlijke toekomst.
Te vroeg gejuicht
Misschien was dit heel naïef van ons, want met ieder bericht dat er de laatste tijd vanuit Saxion verschijnt over het uitvoeren van de nieuw cao bekruipt mij het gevoel dat we te vroeg gejuicht hebben.
Er wordt wel de verwachting uitgesproken dat veel docenten in schaal 10 overgaan naar 11, maar tegelijkertijd zegt Saxion dat zij blijven werken met onderwijzende functies in schaal 10. Saillant detail: ze worden dan geen docent meer genoemd (voor toekomstige ‘docenten’ geldt dit in ieder geval, voor zittende docenten mogelijk ook). We werken dan straks niet meer samen als docenten aan een vak, maar ik als docent en zij als…. educatiecoach, of, en deze steel ik van een collega, lesgevend gedachteleider. Of worden deze taken weggehaald? Ik kan alleen maar gissen wat dit doet met je eigenwaarde.
Zij-aan-zij
Dus wat nu? Hoe kunnen we Saxion overtuigen dat het voor de waardigheid van deze collega’s, voor de kwaliteit van het onderwijs én voor de positie van Saxion (zoals naar mijn idee terecht is opgemerkt door de centrale medezeggenschap) van levensbelang is dat deze gewaardeerde collega’s blijven en in de bijbehorende salarisschaal komen waar zij al zo lang recht op hebben?
Laat het niet afhangen van de mondigheid, overredingskracht of charisma van de individuele docent. Mijn oproep aan iedereen, en met name docenten in schaal 11 en 12, sta zij aan zij met je collega’s. Heb het erover, zoek elkaar op, maak duidelijk wat het belang is, ondersteun elkaar en laat zien hoe het werk van deze (nu nog) docenten overeenkomt met het werk van docenten in schalen hoger. En als het moet laat zien wat het betekent om deze gewaardeerde collega’s als gelijke te moeten missen in het werk.
Een klassenstrijd hoeft het niet te worden, maar om in de trant van Marx te spreken: Docenten aller academies, verenigt u! Collectief staan we zoveel sterker.
Gerelateerde artikelen
Na malware-incident: Saxion beperkt rechten van medewerkers op laptops
De afdeling ICT heeft 26 Saxion-laptops geblokkeerd en compleet her-geïnstalleerd, omdat er schadelijke software was aangetroffen. De gebruikers van die laptops konden de computer na de zomervakantie niet gebruiken. De inrichting van Saxion-laptops wordt naar aanleiding van dit incident versneld aangepast: het is niet de bedoeling dat gebruikers zelf software kunnen installeren.
De studentrecensent: Een 9 voor ‘parent’ zijn bij de Intro
Vorig jaar deed ik als eerstejaars mee aan de Intro, en dit jaar beleefde ik de kennismaking met school, stad en elkaar vanuit een andere rol: als ‘parent’ (oftewel ouder). Ik kan het iedereen aanraden om een keer parent te zijn van een groepje, en kan maar één minpunt vinden. Daarom geef ik het een 9 om Introparent te zijn.
Vooralsnog vooral enthousiasme over vernieuwde vijfde in Deventer: “Voelt alsof we in het juiste tijdperk zitten”
Het mag dan nog niet heel druk zijn op de verbouwde vijfde verdieping in Deventer – en het is ook nog niet helemaal af - maar het enthousiasme over de verbouwing blijkt er op een rustige woensdagmiddag alvast groot. Van het bestuurslid dat zich positief verwondert over haar bureau dat omhoog kan, tot de DMC’er die blij is dat hij nu meer mensen van andere diensten tegenkomt. “En hoe het hier op drukkere dagen zal zijn? Dat moeten we gaan ervaren.”