In deze ingezonden opinie reageert student Ricardo Hengstman op een interview met Anka Mulder. Hij betoogt dat feedback op Saxion nu niet goed geregeld is, niet goed aankomt en dat er ook niet de juiste actie op volgt. “Doet Saxion zelf wel wat ze van haar studenten verwacht?”
Ik vind al een tijdje dat inspraak op Saxion slecht geregeld is. Ik was dus niet verbaasd toen ik een kort interview met de collegevoorzitter van Saxion las over de nieuwe strategische visie. Dat gaf een wel erg enthousiaste weergave van de ‘Drink thee met het CvB-sessies’. Gelukkig ben ik niet de enige die vraagtekens stelde bij de visie. Ik denk zelf dat het probleem breder is.
Voor studenten is het duidelijk wat we met feedback moeten doen, een hbo'er wordt immers doodgegooid met zelfreflecties, team-assessments en persoonlijke competentie-ontwikkeling. Maar doet Saxion zelf wat ze van haar studenten verwacht? Nee, betoogde ik al eerder in een opinieartikel over de afvinkcultuur op Saxion en het ouderwetse onderwijs.
Naar aanleiding van dat artikel werd ik gevraagd om met een aantal dingen mee te denken, maar tot een gesprek kwam het niet. Daarom kruip ik nu weer in de pen. Want er wordt wel feedback gegeven, maar het komt effectief niet aan en wordt al helemaal niet omgezet in actie. Groepen zoals SaxNow, de medezeggenschap, studieverenigingen, en andere spontane groepjes fungeren als 'poortwachters' die waardevolle feedback moeten doorlaten. Helaas heb ik alleen van SaxNow en de CMR enige actie gezien.
Laten we teruggaan naar het interview met de collegevoorzitter. Daarin zegt Anka Mulder dat er meer feedback moet worden gegeven. Maar ze gaat voorbij aan de feedback die er duidelijk al is. “Het leukst vond ik de ’Drink thee met het CvB-sessies', waar ik met studenten en medewerkers in gesprek ging over uiteenlopende onderwerpen”, zegt ze.
Nauwelijks studenten aanwezig
Maar de ‘echte’ feedback in Deventer zelf is dat er maar twee studenten aanwezig waren in dat ene uurtje. Niet gek, want de mogelijkheid tot dat gesprek met de collegevoorztter is nauwelijks onder de aandacht gebracht. En dat noemen we, leren we op Saxion, niet-representatief. Het resultaat? Een visie waarvan ik me afvraag of die wel aansluit bij het onderwijs.
Is er dan een ander manier voor Saxion om echte studenten-feedback te krijgen? Misschien de Nationale Studenten Enquete (NSE), geeft die context? Nee. Je ziet bijvoorbeeld dat enkele scores bij mijn academie ABR&R omlaag zijn gegaan. Maar het waarom daarvan, daar zegt de NSE niets over. Dat terwijl het voor veel opleidingen de enige formele wijze van feedback vergaren is.
Misschien biedt de medezeggenschap een mogelijkheid tot waardevolle feedback? De kwaliteit en zichtbaarheid daarvan zal per academie en opleiding verschillen, maar ik ken de opleidingscommissies van mijn academie in ieder geval niet. Dat is jammer, want een opleidingscommissie kan door korte lijntjes en een eigen mandaat dingen voor elkaar krijgen. Zowel qua advies, maar ook in praktische ondersteuning.
Toen ik in Amsterdam in een opleidingscommissie zat waren we zichtbaar via bijvoorbeeld Instagram, waardoor de lijn met studenten kort was. Er waren panelgesprekken (iets dat hier mist) waar men bij zat, er was een introductie van de commisie. We vonden het belangrijk om zo zichtbaar en aanspreekbaar te zijn.
Het gaat erom wat je met feedback doet
Dat brengt me bij een tweede punt, waarover ik eerder al schreef. Naast de mogelijkheid tot geven van feedback, gaat het vooral ook om wat je er dan mee doet. Zo vraag ik, als student die twee opleidingen doet, veel flexibiliteit van Saxion. Flexibiliteit die ik - afgaande op de ondertoon in het interview met de collegevoorzitter - niet zou moeten nemen.
De veertien individuele vrijstellingsverzoeken die ik in het eerste jaar moest doen waren een regelrechte ramp voor mezelf, de examencommissie, vakdocenten en de slb’er. Ik gaf feedback op die bureacratische rompslomp (‘Kunnen we alles niet in één keer behandelen?’) en na een jaar van onnodig gedoe, bleek dat gewoon te kunnen. De oorzaak zit in de defensieve routines van veel mensen op ‘key positions’.
Die leiden tot het beroepen op precedentwerking (who cares?), de gelijke behandeling van studenten, het gebrek aan middelen en als uitsmijter: de student moet leren dingen zelf te organiseren. Allemaal op het eerste oog valide argumenten, maar als je iets langer nadenkt vooral een zelfbedacht kader, in het leven geroepen zodat deze mensen zelf geen inverstering hoeven te doen.
Ik denk dat er drie belangrijke vlakken zijn waarop fouten worden gemaakt. Feedback kunnen krijgen, het verwerken van feedback en flexibel zijn, en de communicatie. Het gebrek aan effectieve feedbackmechanismen en een oprecht antwoord op de inbreng zijn systemische problemen. Mijn feedback daarop? Betere communicatie, een betekenisvollere betrokkenheid bij studenten en meer organisatorische flexibiliteit.
Feedback moet niet alleen worden verzameld, er moet ook op een transparante en constructieve manier naar worden gehandeld. Essentiële stappen zijn het het organiseren van terugkerende panelgesprekken (per kwartaal), het betrekken van studenten bij inhoudelijke gesprekken over hun curriculum en het verbeteren van communicatie vanuit de medezeggenschapsraad.
Het allerbelangrijkste is dat Saxion een minder defensieve benadering moet hanteren. Voor waardevolle feedback moet er een bottom-up-structuur komen, zodat de stem van studenten en werknemers wordt gehoord, gewaardeerd en geïntegreerd in besluitvormingsprocessen.
Gerelateerde artikelen
Column: Niksdoen
Het is volgens mij weer de tijd van de gesprekscycli en managementconclaven op de hei. Ik weet niet hoe deze tegenwoordig Saxionbreed wordt vormgegeven, maar ik kan me uit het verleden nog wel herinneren dat er altijd een document ingevuld moest worden met daarin het kopje ‘Mijn toekomst bij Saxion’.
Studente wil ver gaan voor tweede buitenlandse minor: “Ik wil dit al jaren”
Een afstuderend studente Interior Design wil dolgraag naar de Verenigde Staten. Daar wil ze een tweede buitenlandse minor doen. Volgens haar opleiding kan dat in haar geval niet. Daar is de studente het niet mee eens, dus stapte ze naar het college van beroep voor de examens (Cobex).
Evi komt eten bij Lotte: spillearmpje meets fitgirl
Ik ben zelf een type spillearmpjes met kippenkracht. Dus wordt het in deze aflevering een confronterend bezoekje. Ik eet bij Commerciële Economie-studente Lotte Kanger (21). Zij schreef haar eigen kookboek, waarin het draait om eiwitten en weinig calorieën. We pellen pistache, knippen spek -ja echt- en ik beleef ongemakkelijke momenten.